Effy.

Effy

Saturday 8 August

Venice

Mum, Florence and I got trough three bottles of wine last night, and I still found myself raiding the cupboards in our apartment for more alcohol at midnight. I found a bottle of what looked like liquid lemon curd. I poured half a bottle into a mug. Fucking disgusting. I vomited for an hour and then fell asleep on the bathroom floor. Mum discovered me.

'Jesus.' She knelt down, took hold of my chin and gave my head a shake.

I opened my eyes. 'What?'

'Don't you know when to stop?' she said witheringly.

'Stop what?' As I spoke I could feel the dried sick on my mouth cracking.

She frowned.

'Half a pint of Limoncello on top of all that wine? Oh God...And you've vomited all over my make-up bag.'

She got up and rinsed out a flannel in the sink.

'What are you doing?'

'I'm going to wash this mess off. Christ, the state of you.'

Before I could protest she started gently wiping my face. It was nice. Soothing. For a few minutes there was just the sound of her bracelets clacking together and my breathing.

'Too late for a bath,' she muttered. 'No hot water, anyway.'

She stopped with the flannel and stroked my hair back off my face. 'Come on. Time to bed.'

'Leave me alone.'

She ignored me.

'Let's get this off. And your skirt.'

She took hold of my arms and pulled me up to sit on the side of the tub.

'I can undress myself, Mother. I'm not a baby,' I said, just as an agonising ripple of pain shot through my skull. 'Just get me some fucking paracetamol. I'll be fine.'

'Don't move,' she said and went out into the hallway. Two minutes later she was back with something large and white she'd obviously nicked off an old lady.

'A nightdress? You've got to be fucking kidding me.'

I got unsteadily to my feet. I was naked and shivering badly. Mum slid the granny garment over my head, pushed my arms through and then buttoned it up to the throat. I felt about five.

'Good girl,' she said soothingly. 'Good girl.'

She took my hand and led me to my bedroom, pulled back the sheet on the bed. I collapsed back on the pillow.

'Mum,' I said drowsily, watching her close the shutters. 'Don't close them all the way.'

She left them and came towards me. Tucked the sheet around me and turned light off.

'You'll be OK, Effy,'  she said. 'Everything's going to be fine.'

But at noon today we were back to the cold war. OK, I'd let her look after me, but I was under the influence. It didn't mean we were going to have a fucking bonding session this morning. All the stuff that was there before, it was still there.

I wandered into the kitchen feeling like shit. Mum was at the table with her back to me. I closed my eyes. My head reeled. I drank some orange juice, took three aspirin and picked up the spare set of keys.

'I'm going out.'

Mum looked up from the phrasebook she'd been studying, pointlessly as she hasn't spoken a fucking word of Italian since we got there. 'Where?'

'Just out to get some air. And I might go and see what's-her-name.'

'Florence?' said Mum. 'I might come with you.'

'In that case I'm going to the internet cafe,' I said calmly.

'What the hell is the matter with you?' Mum sat back angrily in her chair.

'I just want to be alone. Understand?' I was being a bitch, and she didn't deserve it. But I've got a reputation to maintain.

'You're not interested in joining us later then?' she said lightly, closing her book, and pouring herself more coffe.

'Us?'

'Aldo has invited me-us-on an excursion to a little island off Venice.'She said. 'Lido, I think it's called.'

'Right.' I fought the urge to kick her chair. 'Well, yeah, I'll come. Why not.'

Mum smiled and lit a cigarette. 'Good. I could do with some proper sea air. We've picked the hottest time of the year to come to a bloody city in the Mediterranean. No wonder the locals all bugger off to the country. Oh well...' She started putting stuff into her bag: sunglasses, wallet, phone. Make-up. 'He's a nice man, isn't he? Kind.'

And he's mine, I thought. Not yours.

There was a loud knock on our door.

Mum looked at her watch. 'Shit. I didn't realise it was this late. That must be Alfredo now.'

'I'll get it,' I said, darting out of the kitchen.

When I opened the door to our apartment, Aldo was standing there with Florence. Her arm linked through his.

'Hello dear.' She beamed at me. 'I hope you don't mind an old lady tagging along?'

I would have been piszesz off if it had been anyone else. But Florence can charm the birds off the fucking trees. And she could keep Mum company.

This might work out OK in fact.

'`Course not,'  I said. 'The more the merrier.'

As we all trooped down the stairs, Mum leading the way, Aldo turned back to me. 'Lido is an sxtraordinary place, Effy,' he said. 'It is part of Venice, but very different. The architecture in particular. A lot of shabby deco buildings that were once very grand. Now it is, I think you English would say, more of the faded glamour. And it is  a little eerie. It is where Death in Venice was set?

I looked blank.

'A film directed by Luchino Visconti. Very disturbing.'

'And a book,' Mother piped up. 'About a writer who falls in love with a young boy.'

I bed she'd only read that this morning in her beloved fucking guidebook.

But I was looking forward to it. Lido sounded like the kind of place where the real becomes unreal.

And that suited me down to the ground.

We took a water taxi over the island, and the salty air slowly worked away my headache. As we sped away from Venice, I looked back at the city, smouldering in the heat.

Mum thought she was in the Dolce fucking Vita or something, with her headscarf and sunglasses. The wind whipping her hair around. I smirked at the back of her head.

When we arrived Aldo took us straight out for lunch at a posh hotel near the water. An amazing peach and gold-coloured building where the staff looked like they'd been trapped in time. And behaved like it, too. I swear the bloke who showed us to our table actually bowed.

As soon as we sat down, I stood up again.

'Where are you going?' asked Mum.

'Loo,' I said, not looking at her. I needed to get myself together.

In the toilets I hauled myself up on one of the sinks and sat for a while, massaging in the free hand cream and staring at everyone who came in. They all looked away uncomfortably.  Not my fault if they chose to be freaked out by me. I wasn't doing anything wrong.

'Ah, here you are!' said Aldo, smiling at me when I got back. 'I was wondering where you'd got to.'

'Just looking around,' I said, poursing myself a large glass of wine. 'Nice place.'

'Isn't it. I have only stayed here once, on my wedding night.'

'I'm surprised you can bear to come back,' said Mum.

'On the contrary, it is a very happy memory for me.'

I drained my glass and poured another large one.

Refloat the boat, as Dad would say.

'Effy, slow down,' said Mum.

I ignored her and took a huge gulp of wine. That was more like it. I was starting to feel good and pissed. I gestured to a waiter to bring the same again.

'Effy...' said Mum, as if she was warning a toddler to stay away from a power socket.

'Oh take it easy, Mother,' I said. 'Lighten up. Have some more wine.' I clumsily poured some into her glass, then Aldo's, Florence's and my own. I felt as though I was hovering above our table, looking through narrowed eyes at Aldo trying to make conversation with Mum as she ate her spaghetti Bolognese. How adventurous, Mother. Why didn't you just order egg and chips and be done with it.

Florence caught my eye and smiled knowingly.

A ripple of applause brought me back to earth. On the other side of the room some bloke in a white suit bowed then sat down at a grand piano, flicking the tails of his coat out as he did so. I laughed way too loudly and a couple of people frowned over at me. Fuck them.

He started playing that Billie Holiday song. 'Lover Man, Oh Where Can You Be?' One of my favourites belive it or not. I leaned over, my hands in my lap, and looked into my glass, inhaling the sweet pungent smell and I hummed along.

'Lovely,' said Florence. 'Takes me back.'

I swivelled my eyes up to look at her. She met my gaze and smiled again, then subtly raised her glass.

'To awkward situations, eh Effy?' she half whispered.

I waved my own glass about precariously, wine sloshing out and over the table. Mum looked uneasy.

'What awkward situation?' she asked, her eyes widening.

I gave her an infuriatingly dopey smile.

'Nothing to worry about, Anthea,' said Florence, putting her hand over Mum's. 'We're all friends here.'

That's right, Florence. Play the senile card.

'How is your steak, Effy?' said Aldo. I'd forgotten it was there.

'Right, that's it,' said Mum suddenly, snatching my glass away. 'You're going to make yourself ill. Eat your food.'

I was about to grab my glass back off her when the pianist launched into something new. I didn't recognise it, but Florence clapsed her hands together in, like, musical fucking rapture. I got up and started swaying and dancing, my eyes closed.

'Sit down, for Christ's sake,' hissed my mum.

Ignoring her, I took hold of Aldo's hands. 'Dance with me,' I said, trying to pull him up. He smelled lovely.

Aldo laughed. 'I think perhaps you're not used to Italian wine.'

He gently pulled his hands away from mine, and I felt myself swaying, I was drunker than I thought. I sat down on the floor and laughed. I felt Mum's hands on my shoulders. She put her mouth close to my ear and said, 'You need to get up now. Everything's going to be fine, but you need to get up. You're embarrassing yourself.'

'I'm trying yo have fun,' I said. 'Don't spoil it.'

His lips, his hands, my brown-eyed boy.

Then Aldo came and knelt beside me. 'Let me hel you  up, Effy,' he said. 'You seem to have fallen down.' He put his hands under my elbows and tried to lift me, but just succeeded in lifting my arms above my head. Made me laugh.

As I was clambering up a waiter appeard and said, in English, 'Can I get your daughter a glass of water?'

Daughter?! I laughed out loud and said, 'Yeah, right. He's my daddy. He, like, spanks me...when I'm naughty, but if I'm good girl he'll give me a fucking good seeing-to.'

'Effy!' said Mum. She put her hands over her eyes. Mortified. 'For Christ's sake, you're going to get us thrwon out.'

I glanced at Florence, who was the only one I was remotely worried about offendinf, but she was looking at me with a kind of half smile on her face. What was her game?

Then Mum's prediction came true and we were thrown out. Some English hotel guests had complained, apparently. Like I gave a shit.

As soon as we were outside Mum turned to Aldo and said, 'I am so sorry about Effy. I don't know what got into her.'

I waved my hands in front of her, so angry I felt like grabbing her hair and repeatedly banging her head against the wall. 'Hello? I am here,' I shouted.

Mum turned her face away from me. 'Your breath smells,' she said.

'What do you care?' I muttered. 'Trying to impress him, are you? Piss off.'

'I'd love to,' she said, her face red. 'But for better or worse I'm your mother, and I can't leave you in this state.'

How touching. There was stalemate. Me sitting on the pavement wishing I'd picked up the still half-full wine bottle from the table.

A movement made me look up. Florence had stumbled. 'Oh dear,' she said. 'I feel a little unwell. Too much wine. Anthea dear, would you take me home?'

'Of course,' said Mum. 'We'll all go. But are you OK? Should we find a doctor?'

'Oh no, no need for that. I just need my pills and my bed. And there's no need for you all to cut short your day. I'm sure Aldo won't mind looking after Effy.'

She looked at Aldo, who quickly said, 'Of course...Effy and I will stay and drink plenty of black coffee and eat lots of cake.'

'So that's settled then,' said Florence, rather too perkily. And was that a wink she just gave me? Fucking sly old bird.

Mum took Florence's arm and turned to Aldo. 'I'm so sorry about today,' she said. 'I feel terrible.'

'Please don't,' Aldo replied. 'There's no  need.'

I could feel Mum looking at me, but I refused to meet her gaze. When I looked up, she and Florence were walking away.

Aldo sat down beside me, his hands resting on his raised knees. 'That was quite a performance,' he said. I looked at his ankles and feet, bare in leather loafers.

'Effy?'

'What?'

'I said, that was quite a performance.'

I shrugged and lit a cigarette and felt immediately nauseous. But that would pass.

'Are you...Are you in some kind of trouble?' said Aldo, clueless.

'Trouble?' I laughed humourlessly. 'Maybe that's one word for it.'

'Want to tell me?'

You really don't want to know.

'Doesn't matter,' I said solemnly. 'I just wanted someone to make me forget.' I shivered in spite of the heat.

Aldo moved closer to me. He took off his jacket and put it around my shoulders.

'Alcohol lowers your body temperature,' he said. He took a cigarette from my packet.

'I thought you disapproved of smoking?'

'I do. The affliction of the ex-smoker,' he said, cupping his cigarette behind his hand as he lit it. He exhaled. His hand shook slightly as he gave me back my lighter. 'I must admit that I am...unsettled by you, Effy,' he said, not looking at me but straight ahead.

'What do you mean?' I sounded more innocent that I felt. As he turned to face my eyes fell to the belt on his trousers. I thought about my mouth on his cock and climbing on top of him, feeling him fill up my cunt.

Stop Effy. Don't do anything fucking stupid.

Aldo shook his head, stubbed out his fag and stood up. He put out his hand to pull me to my feet and towards him, putting his arms around me. 'Poor Effy,' he said.

I rested my head on his chest, smelled his smell and listened to his heart beat. I arched my back so my tits pressed into him and, when he didn't  let go, reached down and put my hand on his crotch. He didn't push me away immediately, though; he waited a beat. In which time I had all I needed. The feel of him hard against my touch.

'You are a little drunk, Effy,' he said then, quietly. 'This is not what you want.'

'You don't know what I want,' I said hoarsely. 'You have no fucking idea.'

'Maybe not.' Aldo took another cigarette and lit it. 'But whetever you want it or not, I am now going to buy you some strong coffee and something very sweet to eat.' He buttoned his jacket over my shoulders. 'Come on. You'll feel much better, I promise.'

____________________________________

Effy

Sobota 8 Sierpnia

Wenecja

Mama, Florence i ja wypiłyśmy trzy butelki wina ostatniej nocy, a ja wciąż znajdowałam się w kuchni przeszukując szafki w naszym apartamencie, w celu znalezienia więcej alkoholu.  Znalazłam butelkę czegoś, co wyglądało jak ciekły cytrynowy twaróg. Wlałam połowę do kubka. Kurewsko obrzydliwe. Wymiotowałam przez godzinę, a potem zasnęłam na podłodze w łazience. Mama mnie znalazła.

'Jezu.' klęknęła, złapała mnie za podbródek i potrząsnęła moją głową.

Otworzyłam oczy. 'Co?'

'Nie wiesz kiedy przestać?' powiedziała sucho.

'Przestać co?' kiedy mówiłam, czułam się coraz gorzej.

Skrzywiła się.

'Pól litra Limoncello po winie? Oh Boże...I zwymiotowałaś prosto na moją kosmetyczkę.'

Wstała i przepłukała ścierkę w zlewie.

'Co robisz?'

'Zamierzam posprzątać ten bałagan. Chryste, w jakim ty jesteś stanie.'

Zanim mogłam zaprotestować, zaczęła delikatnie wycierać mi twarz. To było miłe. Kojące. Przez kilka minut słychać było tylko brzęk jej bransoletek i mój oddech.

'Za późno na kąpiel,' wymamrotała. 'Nie ma ciepłej wody, w każdym razie.'

Skończyła wycierać i odgarnęła mi włosy z twarzy. 'No dalej. Czas do łóżka.'

'Zostaw mnie.'

Zignorowała mnie.

'Pozbądźmy się tego. I twojej spódnicy.'

Chwyciła mnie za ramiona i posadziła na krawędzi wanny.

'Sama mogę się rozebrać, mamo. Nie jestem dzieckiem,' powiedziałam w tym samym czasie, kiedy rozdzierająca fala bólu przeszyła mi głowę. 'Po prostu daj mi trochę pieprzonego paracetamolu. Będzie dobrze.'

'Nie ruszaj się,' powiedziała i wyszła na korytarz. Dwie minuty później wróciła z czymś ogromnym i białym, co prawdopodobnie zwinęła jakieś starszej pani.

'Koszula nocna? Musisz sobie kurwa ze mnie żartować.'

Wstałam niepewnie. Byłam naga i okropnie drżałam. Mama wcisnęła mi przez głowę babciny strój, włożyła ręce w rękawy, a potem zapięła to pod szyję. Poczułam się jakbym miała pięć lat.

'Grzeczna dziewczynka,' powiedziała spokojnie. 'Grzeczna dziewczynka.'

Wzięła mnie za rękę i poprowadziła do sypialni, odsunęła pościel. Upadłam plecami na poduszkę.

'Mamo,' powiedziałam sennie, obserwując ją kiedy zamykała okiennice. 'Nie zamykaj ich całkiem.'

Zostawiła je i podeszła do mnie. Otuliła mnie kołdrą i zgasiła światło.

'Będzie dobrze, Effy.' powiedziała. 'Wszystko będzie dobrze.'

Ale dziś w południe powróciłyśmy do zimnej wojny. Ok, pozwoliłam się jej mną opiekować, ale byłam pod wpływem. To nie oznaczało, że dziś będziemy mieć jakąś pieprzoną rodzinną terapię. Wszystko co było przedtem, pozostało na swoim miejscu.

Poczłapałam do kuchni czując się jak gówno. Mama siedziała przy stole, plecami odwrócona do mnie. Zamknęłam oczy. Moja głowa pękała. Wypiłam trochę soku pomarańczowego, wzięłam trzy aspiryny i chwyciłam klucze.

'Wychodzę.'

Mama podniosła wzrok znad rozmówek, które studiowała, bez sensu, skoro nie powiedziała jeszcze ani jednego pieprzonego słowa po włosku odkąd tu przyjechałyśmy. 'Dokąd?'

'Na dwór, zaczerpnąć trochę powietrza. I mogę pójść zobaczyć się z tą jak-jej-tam.'

'Florence?' powiedziała mama. 'Mogę pójść z tobą.'

'W takim wypadku idę tylko do kawiarenki internetowej,' odparłam spokojnie.

'Co się z tobą dzieje do diabła?' mama odwróciła się ze złością.

'Po prostu chcę być sama. Rozumiesz?' Zachowywałam się jak suka, a ona na to nie zasłużyła. Ale mam reputację do utrzymania.

'Więc nie interesuje cię dołączenie do nas potem?' powiedziała lekko, zamykając książkę i nalewając sobie więcej kawy.

'Nas?'

'Aldo zaprosił mnie - nas - na wycieczkę na małą wyspę poza Wenecją.' powiedziała. 'Lido, tak się chyba nazywa.'

'Dobrze.' zwalczyłam chęć kopnięcia w jej krzesło. 'Cóż, tak, przyjdę. Czemu nie.'

Mama uśmiechnęła się i zapaliła papierosa. 'Dobrze. Przyda mi się trochę odpowiedniego, morskiego powietrza. Wybrałyśmy najgorętszy czas w roku, żeby przyjechać do cholernego miasta nad Morzem Śródziemnym. Nic dziwnego, że wszyscy mieszkańcy spieprzyli na wieś. No cóż...' Zaczęła chować rzeczy do torebki: okulary przeciwsłoneczne, portfel, telefon. Gotowe. 'Jest miłym facetem, prawda? Uprzejmym.'

I jest mój, pomyślałam. Nie twój.

Ktoś głośno zapukał do drzwi.

Mama spojrzała na swój zegarek. 'Cholera. Nie zdawałam sobie sprawy, że jest już tak późno. To musi być Alfredo.'

'Otworzę,' powiedziałam, wybiegając z kuchni.

Kiedy otworzyłam drzwi, stał tam Aldo z Florence. Jej ręką stykał się z jego.

'Witaj skarbie.' uśmiechnęła się do mnie promiennie. 'Mam nadzieję, że nie przeszkodzi ci jeśli starsza pani się przyłączy?'

Wkurzyłabym się, gdyby był to ktoś inny. Ale Florence potrafi kurwa oczarować ptaki na drzewie. I mogła dotrzymać mamie towarzystwa.

To właściwie może się udać.

'Oczywiście, że nie,' powiedziałam. 'Im nas więcej, tym weselej.'

Kiedy wszyscy schodziliśmy po schodach, mama prowadziła, Aldo odwrócił się do mnie. 'Lido to niezwykłe miejsce, Effy,' powiedział. 'To część Wenecji, ale bardzo się różni. Szczególnie architekturą. Jest sporo odrapanych budynków, które kiedyś były wspaniałe. Teraz jest to, jakbyście wy Anglicy, myślę powiedzieli, bardziej słabnący blask. I jest tam trochę przerażająco. Czy to nie tam nakręcono Śmierć w Wenecji?'

Spojrzałam nieprzytomnie.

'Film nakręcony przez Luchino Visconti. Bardzo poruszający.'

'I książka,' wtrąciła mama. 'O pisarzu, który zakochuje się w młodym chłopaku.'

Założę się, że przeczytała to jedynie dziś rano, w swoim ukochanym, pierdolonym przewodniku.

Ale nie mogłam się doczekać. Lido brzmiało jak miejsce gdzie rzeczywiste staje się  nierzeczywistym.

I to mi idealnie pasowało.

Wzięliśmy wodną taksówkę, żeby dostać się na wyspę, a słone powietrze powoli zwalczało mój ból głowy. Kiedy oddalaliśmy się od Wenecji, odwróciłam się, żeby spojrzeć na miasto, tlące się w upale.

Mamie zdawało się, że jest w Dolce pieprzonym Vita czy coś, z tą swoją chustką na głowie i okularami przeciwsłonecznymi. Wiatr rozwiewający jej włosy. Uśmiechnęłam się drwiąco do tyłu jej głowy.

Kiedy dotarliśmy, Aldo zabrał nas prosto na lunch do eleganckiego hotelu niedaleko wody. Wspaniały budynek w brzoskwiniowo-złotym kolorze, gdzie obsługa wyglądała jakby była uwięziona w czasie. I tak się też zachowywała. Przysięgam, że koleś, który pokazał nam stolik rzeczywiście się ukłonił.

Kiedy tylko usiedliśmy, znów wstałam.

'Dokąd się wybierasz?' spytała mama.

'Siusiu,' powiedziałam, nie patrząc na nią. Musiałam się pozbierać.

W toalecie, usiadłam na chwilę na jednej  z umywalek, masując w jednej ręce mydło w płynie i gapiąc na się wszystkich, którzy wchodzili. Wszyscy wyglądali na zmieszanych.

Nie moja wina, że chcieli się mnie bać. Nie robiłam nic złego.

'Ah, tu jesteś!' powiedział Aldo, uśmiechając się do mnie, kiedy wróciłam. 'Zastanawiałem się gdzie się podziałaś.'

'Po prostu się rozglądałam,' odparłam, nalewając sobie duży kieliszek wina. 'Ładne miejsce.'

'Prawda? Tylko raz tutaj byłem, w moją noc poślubną.'

'Jestem zdziwiona, że potrafisz tu wrócić,' powiedziała mama.

'Przeciwnie, jest to dla mnie bardzo szczęśliwe wspomnienie.'

Opróżniłam mój kieliszek i napełniłam kolejny, duży.

Łódka znów na fali, jakby to powiedział tata.

'Effy, zwolnij,' powiedziała mama.

Zignorowałam ją i wzięłam duży łyk wina. To mi się bardziej podobało. Zaczynałam czuć się dobrze i pijanie. Dałam znać kelnerowi, żeby znów przyniósł to samo.

'Effy...' zaczęła mama, jakby ostrzegała małe dziecko, żeby trzymało się z dala od kontaktu.

'Oh, wyluzuj mamo,' powiedziałam. 'Rozchmurz się. Wypij więcej wina.' Niezdarnie nalałam jej trochę do kieliszka, potem do kieliszków Aldo, Florence i mojego. Czułam się, jakbym unosiła się nad stolikiem, patrząc zwężonymi oczami na Aldo, próbującego nawiązać rozmowę z mamą, kiedy jadła swoje spaghetti Bolognese. Jak odważnie, mamo. Czemu po prostu nie zamówiłaś jajka z frytkami i się tym zadowoliła.

Florence zwróciła na mnie uwagę i uśmiechnęła się porozumiewawczo.

Oklaski sprowadziły mnie z powrotem na ziemię. Po drugiej stronie sali, koleś w białym garniturze ukłonił się, potem usiadł przy wielkim pianinie i odrzucił do tyłu poły swojego fraku. Zaśmiałam się zbyt głośno i para ludzi skrzywiła się do mnie. Jebać ich.

Zaczął grać piosenkę Billiego Holiday, 'Lover Man, Oh Where Can You Be?' jedna z moich ulubionych, wierzcie lub nie. Przechyliłam się, oparłam dłonie na kolanie i spojrzałam do mojego kieliszka, wdychając słodki, ostry zapach i nucąc sobie.

'Urocze,' powiedziała Florence. 'Przenosi mnie w czasie.'

Podniosłam oczy, żeby na nią spojrzeć. Złapała moje spojrzenie i uśmiechnęła się ponownie, potem subtelnie podniosła swój kieliszek.

'Za niezręczne sytuacje, co Effy?' wyszeptała w połowie.

Pomachałam niebezpiecznie moim kieliszkiem, rozlewając wino na stół. mama wyglądała niespokojnie.

'Jakie niezręczne sytuacje?' spytała, a jej oczy się powiększały.

Obdarzyłam ją denerwującym, głupkowatym uśmieszkiem.

'Nie ma powodów do obaw, Anthea,' powiedziała Florence, chwytając mamę za ręce. 'Wszyscy jesteśmy tutaj przyjaciółmi.' 

Racja, Florence. Zagraj starczą kartą.

'Jak twój stek, Effy?' spytał Aldo. Zapomniałam, że tam był.

'Właśnie, to jest to,' powiedziała nagle mama, wyrywając mi kieliszek. 'Rozchorujesz się. Zjedz swoje danie.'

Miałam zamiar zabrać jej mój kieliszek z powrotem, kiedy pianista zaczął grać coś innego. Nie rozpoznałam tego, ale Florence zaczęła klaskać, jak w muzycznej ekstazie.

Wstałam i zaczęłam kołysać się i tańczyć z zamkniętymi oczami.

'Siadaj, na miłość boską,' syknęła mama.

Ignorując ją, chwyciłam dłonie Aldo. 'Zatańcz ze mną,' powiedziałam, próbując go pociągnąć. Pachniał uroczo.

Aldo zaśmiał się. 'Myślę, że być może nie jesteś przyzwyczajona do włoskiego wina.'

Delikatnie zabrał dłonie, a ja poczułam jak się kołyszę. Byłam bardziej pijana, niż myślałam. Usiadłam na podłodze i roześmiałam się. Poczułam ręce mamy na moich ramionach. Przytknęła usta do mojego ucha i powiedziała, 'Musisz wstać. Wszystko będzie dobrze, ale musisz wstać. Ośmieszasz się.'

'Próbuję się dobrze bawić,' odparłam. 'Nie psuj tego.'

Jego usta, jego dłonie, mój brązowooki chłopiec.

Potem podszedł Aldo i klęknął obok mnie. 'Pozwól, że Ci pomogę Effy.' powiedział. 'Wydaje mi się, że upadłaś.' Chwycił mnie pod łokcie i próbował mnie podnieść, ale udało mu się tylko podnieść moje ręce nad głowę. Rozśmieszyło mnie to.

Kiedy się podnosiłam, pojawił się kelner i powiedział, po angielsku, 'Czy mogę przynieść pańskiej córce szklankę wody?'

Córce?! Zaśmiałam się na głos i odparłam, 'Taa, racja. On jest moim tatusiem. On, tak jakby daje mi klapsa...kiedy jestem niegrzeczna, ale kiedy jestem dobrą dziewczynką,odbywa ze mną zajebiście dobry stosunek seksualny.'

'Effy!' powiedziała mama. Rękami zasłoniła oczy. Była zażenowana. 'Na miłość boską, przez ciebie nas wyrzucą.'

Zerknęłam na Florence, którą jako jedynej nie chciałam urazić, ale patrzyła na mnie z jakimś pół uśmiechem na twarzy. Jaka była jej gra?

Potem przepowiednia mamy się sprawdziła i zostaliśmy wyrzuceni. Jacyś angielscy goście hotelowi najwyraźniej się poskarżyli.

Gówno mnie to obchodziło.

Kiedy tylko byliśmy na zewnątrz mama odwróciła się do Aldo i powiedziała 'Przepraszam za Effy. Nie wiem co w nią wstąpiło.'

Pomachałam rękami przed jej twarzą, byłam tak wściekła, że miałam ochotę chwycić ją za włosy i walić jej głową o ścianę.  'Halo? Jestem tutaj,' wykrzyczałam.

Mama odwróciła ode mnie twarz. 'Twój oddech śmierdzi,' powiedziała.

'Co cię to obchodzi?' wymamrotałam. 'Próbujesz mu zaimponować, co? Odwal się.'

'Z chęcią,' powiedziała czerwona na twarzy. 'Ale czy ci się to podoba, czy nie, jestem twoją matką i nie mogę cię zostawić w takim stanie.'

Jak wzruszająco. Była to sytuacja nie do rozwiązania. Siedziałam na chodniku, pragnąc podnieść wciąż na wpół pełną butelkę z winem ze stołu.

Jakiś ruch sprawił, że podniosłam wzrok. Florence się potknęła. 

'Rety,' powiedziała. 'Nie czuję się zbyt dobrze. Za dużo wina. Anthea, skarbie, zabrałabyś mnie do domu?'

'Oczywiście,' odparła mama. 'Wszyscy pójdziemy. Ale czy wszystko dobrze? Może powinniśmy znaleźć lekarza?'

'Oh nie, nie ma potrzeby. Po prostu potrzebuję moich tabletek i łóżka. I nie ma sensu, żebyście wszyscy skracali sobie dzień. Jestem pewna, że Aldo nie będzie miał nic przeciwko zajęciu się Effy.'

Spojrzała na Aldo, który szybko powiedział, 'Oczywiście...Razem z Effy zostaniemy i napijemy się dużej ilości czarnej kawy, oraz zjemy dużo ciasta.'

'Więc załatwione,' powiedziała Florence, raczej zbyt ożywienie. 

I czy właśnie do mnie mrugnęła? Pieprzona, przebiegła stara ptaszyna. 

Mama chwyciła ramie Florence i odwróciła się do Aldo. 'Przepraszam za dzisiaj,' powiedziała. 'Czuję się okropnie.'

'Proszę, nie,' odpowiedział Aldo. 'Nie ma takiej potrzeby.'

Czułam, że mama patrzy na mnie, ale nie chciałam spotkać jej wzroku. Kiedy podniosłam oczy, ona i Florence odchodziły. 

Aldo usiadł obok mnie, jego ręce spoczęły na jego podniesionych kolanach. 'To było niezłe przedstawienie,' powiedział. Spojrzałam na jego kostki i stopy, odziane w skórzane niesznurowane mokasyny. 

'Effy?'

'Co?'

'Powiedziałem, że to było niezłe przedstawienie.'

Wzruszyłam ramionami i zapaliłam papierosa, ale poczułam jak od razu przyprawia mnie o mdłości. Ale to przeszło. 

'Czy masz...masz jakiś kłopot?' powiedział Aldo, nie mając o niczym pojęcia. 

'Kłopot?' zaśmiałam się bez humoru. 'Może tak to można okreslić.'

'Chcesz mi powiedzieć?'

Naprawdę nie chcesz wiedzieć. 

'To nie ma znaczenia,' powiedziałam uroczyście. 'Po prostu chciałam, żeby ktoś pomógł mi zapomnieć.' Zadrżałam pomimo upału.

Aldo przysunął się bliżej mnie. Zdjął swoją kurtkę i narzucił mi na ramiona. 

'Alkohol obniża temperaturę twojego ciała,' powiedział. Wziął papierosa z mojej paczki.

'Myślałam, że nie pochwalasz palenia?'

'Nie pochwalam. Dolegliwość byłego palacza,' odparł, zasłaniając papierosa ręką, kiedy go zapalał. Wypuścił dym. Nieznacznie potrząsnął ręką, kiedy oddawał mi zapalniczkę. 'Muszę przyznać, że...jestem tobą zaniepokojony, Effy.' powiedział, nie patrząc na mnie, lecz przed siebie.

'Co masz na myśli?' Zabrzmiałam bardziej niewinnie, niż się czułam. Kiedy odwrócił się do mnie, moje oczy spoczęły na pasku jego spodni. Pomyślałam o moich ustach na jego penisie, o wspinaniu się na niego, czując jak wypełnia moją pizdę.

Przestań Effy. Nie rób nic głupiego. 

Aldo potrząsnął głową, zgasił papierosa i wstał. Wyciągnął ręce, żeby postawić mnie na nogi i objął mnie. 'Biedna Effy,' powiedział.

Oparłam głowę o jego klatkę piersiową, czułam jego zapach i słuchałam rytmu jego serca. Wygięłam plecy, żeby moje cycki na niego napierały, a kiedy mnie nie puścił, schyliłam się i położyłam rękę na jego kroczu. Mimo wszystko nie odepchnął mnie od razu, poczekał chwilę. W tym czasie miałam wszystko czego potrzebowałam. Uczucie, gdy mu twardniał pod wpływem mojego dotyku. 

'Jesteś trochę pijana, Effy,' powiedział cicho. 'To nie jest to, czego chcesz.'

'Nie wiesz czego chcę,' odparłam zachrypnięta. 'Nie masz pierdolonego pojęcia.'

'Może nie.' Aldo wziął kolejnego papierosa i zapalił go. 'Ale czy chcesz, czy nie, idę teraz kupić trochę mocnej kawy i coś słodkiego do jedzenia.' Zapiął guziki swojej kurtki wokół moich ramion. 'No chodź. Poczujesz się dużo lepiej, obiecuję.'