Effy.

Effy

Friday 14 August

Santa Lucia train station, Venice

The red hair came first, then the tarty stretch Lycra dress, and finally the pale little legs wiggling along on shiny red wedges. Like a D-list WAG* channelling Betty fucking Boop. I watched as a few random sleazebags gawped gratefully at her cleavage and smiled to myslef. Some things will never change.

Katie stopped and pushed her sunglasses on top of her head. Looking around her, clueless, and really small. Then suddenly the crowds parted and she had a clear view of me, leaning up by one of those machines that stamps your ticket for you.

'Effy.' She waved, heaved her bag over her shoulder and walked towards me. I raised my hand in a half-greeting.

'Fucking hell, I thought you'd blow me out,' she said, looking me up and down. 'But you're actually here.'

'Seems so,' I said, digging my hands into my skirt pockets. 'Come on, let's get out of here. I need a cigarette.'

I snaked quickly through the station, which opens out on to the Grand Canal, trying to decide where I could take her first.

'Amazing train journey - really fast,' said Katie, hurrying to keep up with me in her ridiculous shoes. 'And this place. Fuck. It's just like it is on the telly.'

'I know. It's surreal.' I slowed down, took out a fag and lit up. 'You get used to it, though,'

We crossed over a large bridge and headed in the direction of out apartment block. I wanted, needed, a drink of some kind. I'd managed to score some weed from the creepy guy in the bar across the road from our building, too. Enough for another few days. I couldn't get through this unaided. But I've got to admit, it wasn't totally bad to see Katie. There was something about her that was different.

Less of the fucking peacock. More of the sparrow.

After ten minutes we arrived at a little restaurant with tables and chairs under an awning outside. I'd been in there, once with Aldo, and once with Florence and Mum. The guy who ran it came outside and nodded at me.

'Signorina,' he said politely. 'Ciao.'

'Ciao.' I turned to Katie. 'We can have a drink here before we go back to the apartment, yeah?'

'Great,' Katie said, a bit too brightly.

As we sat down I caught sight of her face. She looked fucking terrible. Huge bags under her eyes. Where was the heavy make-up? The glossy lips? The colour? Hadn't she just been sunning herself in Bordeaux?

'You look like shit,' I said brutally. 'If you don't mind me saying.'

Katie fanned her face with the menu. 'You don't give a toss if I mind or not,' she said calmly.

I smiled. 'Fair enough.' I picked up the wine list. 'Bottle of house red?'

Katie shrugged. 'Fine by me.'

'So,' I said after the waiter had brought us our wine. 'What are you doing here, then? I thought you hated my guts.'

She angled her face up to the sun. 'To be honest, I have no idea. I just needed to get the hell out of France.'

'You wokred your way through the male population of Bordeaux already?' I said facetiously.

'That's hilarious.' She poured some more wine into our glasses. 'Actually, it got boring.'

'The shagging?'

'Kind of. And I had a huge row with Emily.'

'Right.' I looked through my glass at her. 'What about?'

A shadow fell over her face. 'I was really vile to her. I couldn't stop mysled from winding her up about Naomi.' She fiffled with her sunglasses. 'Emily's changed. She's not my mousy little sister any more. She's not taking my shit.'

'So. What? She told you to fuck off and she never wants to see you again?' I was interested in spite of myslef.

'More or less.' Katie stared into her glass, swilling the wine around slowly. 'I can't blame her. She's better off without me. Everything I touch turns to shit.'

I poured the rest of the bottle into her glass. 'Yeah, well,' I said. 'Maybe you're not the only one.'

Katie looked across at me, waiting for me to elaborate. But I wasn't about to 'open up' to anyone. Least off all her.

'Let's go and have a smoke,' I said, patting the pocket of my denim mini.

Katie started digging round in her purse for money to pay the bill.

'My treat,' I said, wedging fifteen euros under the empty wine bottle. 'Least I can do.'

It was 9pm by the time we wandered back to the apartment. Katie had perked up no end after a couple of spliffs in a deserted little square, even if she did cough her guts up every time she inhaled.We steered clear of mentioning the obious bond between us. Freddie. Instead, in a bizarre kind of parallel universe-type scenario, me and my nemesis actually found ourselves having a laugh, especially when we tried to negotiate the myriad fucking streets on our way home. Finally I pushed through the now familiar door to the stairwell. This time hoping that Aldo was not in the vicinity.

Silence. Good.

'It smells in here,' said Katie, wrinkling her nose. 'Like all damp and shit.'

'Get used to it, Princess,' I said. 'And if you think I'm carrying your fucking bag up two flights of stairs, you can think again.'

'I wondered how long it would take for you mean streak to kick in,' she said, puffing and panting behind me as we climbed.

As we entered the apartment, I heard voices coming from the kitchen. One male, one female. I tensed immediately.

'Effy? That you?' Mum shouted, way too fucking gregariously for my liking. 'You pick up your friend OK?' She appeared in the hall, as Katie dumped her bag and disappeared into the bathroom.

'Who's here?' I said petulantly, knowing the answer.

'Hello, Effy,' Aldo called out from the kitchen. 'We seem to be having an improptu party...Your mother and I are shamefully drunk already.'

I can't leave the silly bitch alone for ten minutes, I thought, struggling to keep  my patented expression of bored indifference. I hadn't seen much of Aldo since Lido. I assumed I'd scared the shit out of him by making a pass. Me, making a pass. Who fucking knew?

Not that I was worried. He needs time to get used to the idea, that's all.

'Aldo just popped in to say hello,' Mum said. 'But I already had a bottle open...'

Christ, she was shit-faced. I felt like slapping her.

'And now we're on our third...Oh, hello?'

She clocked Katie who'd emerged from the bathroom, having obviously applied several layers of foundation and lipgloss in about thirty seconds flat. 'Katie, isn't it?'

'Yeah, hi.' Katie gave an inane smile. Mum looked unsteadily from one to the other of us. I could hear Aldo speaking to someone on his phone. Softly, affectionately.

'Alfredo's giving his daughter a call,' said Mum, proprietorially. 'Come on through.'

I was twiching. Since when had she got the fucking lowdown on Aldo's kids?

Mum practically danced back into the kitchen. Some tupid Bossa Nova shit was playing on the radio. I turned to Katie.

'She really gets on my fucking nerves, just humour her,' I whispered.

'She's all right,' said Katie. 'This might be a laugh.'

She followed Mum and I heard the scrape of a chair as Aldo got up to greet her.

I stayed back for a minute, leaning against the shelves in the hallway, listening to Katie simpering up to Aldo.

Brillliant. A slut, a man-eater and a fit older man.

What the fuck had I been thinking?

______________________________

Effy

Piątek 14 Sierpnia

Dworzec Kolejowy Santa Lucia, Wenecja

Najpierw pojawiły się czerwone włosy, następnie dziwkarska, napięta sukienka z lycry, a w końcu blade małe nóżki, chwiejące się na błyszczących czerwonych butach na obcasach. Jak jakaś WAG* z D-listy celująca w Betty jebaną Boop. Widziałam jak kilka przypadkowych brudasów gapiło się wdzięcznie na jej dekolt, i uśmiechnęłam się do siebie. Niektóre rzeczy nigdy się nie zmienią.

Katie zatrzymała się i popchnęła swoje okulary przeciwsłoneczne na czubek głowy. Rozejrzała się wokół siebie, zdezorientowana i naprawdę mała. Potem nagle tłum się rozstąpił, dzięki czemu mogła mnie zobaczyć, opartą o jedną z tych maszyn, które kasują ci bilet.

'Effy.' Pomachała do mnie, z torebką zwieszoną na ramieniu i ruszyła w moim kierunku. Podniosłam rękę w połowicznym przywitaniu.

'Do diabła, myślałam, że mnie wystawisz,' powiedziała lustrując mnie od góry do dołu. 'Ale jesteś tutaj.'

'No chyba,' powiedziałam, wpychając ręce do kieszeni mojej spódnicy. 'No dalej, chodźmy stąd. Potrzebuję papierosa.' Szybko prześliznęłam się przez dworzec, który wychodzi na Canal Grande i próbowałam zdecydować gdzie mogę ją najpierw zabrać.

'Cudowna podróż pociągiem - naprawdę szybka,' powiedziała Katie, spiesząc się, żeby dotrzymać mi kroku w swoich zabawnych butach, 'I to miejsce. Kurwa. Jest zupełnie takie jak w telewizji.'

'Wiem. Jest surrealistyczne.' Zwolniłam, wyjęłam fajkę i zapaliłam. 'Przyzwyczaisz się.'

Przeszłyśmy przez ogromny most i zmierzałyśmy w kierunku naszego bloku. Chciałam i potrzebowałam jakiegoś drinka. Udało mi się załatwić trochę trawy od strasznego kolesia w barze po drugiej stronie drogi z naszego budynku. Wystarczy na kolejne kilka dni. Nie dałabym sobie z tym rady bez niczyjej pomocy. Ale muszę przyznać, że nie było tak zupełnie źle widzieć Katie. Było w niej coś innego.

Mniej pierdolonego pawia. Więcej wróbla.

Po dziesięciu minutach dotarłyśmy do małej restauracji ze stołami i krzesłami pod dachem na zewnątrz. Byłam tu raz z Aldo i raz z Florence i mamą. Koleś, który to prowadził wyszedł na zewnątrz i skinął na mnie.

'Signiorina,' powiedział grzecznie. 'Ciao.'

'Ciao.' Odwróciłam się do Katie. 'Napijemy się drinka zanim wrócimy do mieszkania, co?'

'Świetnie,' odpowiedziała Katie, trochę zbyt radośnie.

Kiedy siadłyśmy, rzuciłam okiem na jej twarz. Wyglądała kurwa okropnie. Wielkie worki pod oczami. Gdzie podział się ciężki makijaż? Błyszczące usta? Kolor? Nie opalała się w Bordeaux?

'Wyglądasz jak gówno,' powiedziałam brutalnie. 'Jeśli nie masz mi za złe, że to mówię.'

Katie wachlowała swoją twarz przy pomocy menu. 'Masz w dupie to, czy mam ci za złe czy nie,' powiedziała spokojnie.

Uśmiechnęłam się. 'W porządku.' Podniosłam kartę win. 'Butelkę czerwonego?'

Katie wzruszyła ramionami. 'Mi pasuje.'

'Więc,' zaczęłam po tym jak kelner przyniósł nam wino. 'Co tutaj robisz? Myślałam, że mnie nienawidzisz.'

Wystawiła twarz do słońca. 'Szczerze mówiąc, nie mam pojęcia. Musiałam po prostu wynieść się z Francji.'

'Zajęłaś się już całą męską populacją Bordeaux?' zapytałam frywolnie.

'To zabawne.' Nalała więcej wina do naszych kieliszków. 'Właściwie, to stało się nudne.'

'Ruchanie się?'

'W pewnym sensie. I miałam wielką kłótnię z Emily.'

'Racja.' Spojrzałam na nią przez mój kieliszek. 'O co?'

Cień przeszedł przez jej twarz. 'Byłam dla niej naprawdę podła. Nie mogłam się powstrzymać od nastawiania jej przeciwko Naomi.' bawiła się swoimi okularami. 'Emily się zmieniła. Nie jest już moją cichą, małą siostrzyczką. Nie interesują jej takie gówna jak mnie.'

'Więc co? Powiedziała ci, żebyś się odpierdoliła i że nigdy więcej nie chce cię widzieć?' Interesowało mnie to mimo woli. 

'Mniej więcej.' Katie gapiła się w swój kieliszek, żłopiąc powoli wino. 'Nie mogę jej winić. Jest jej lepiej beze mnie. Wszystko czego dotykam zamienia się w gówno.'

Nalałam resztę do jej kieliszka. 'Ta, cóż,' powiedziałam. 'Może, nie tylko ty jedyna.' Katie spojrzała na mnie z ukosa, czekając aż rozwinę wypowiedź. Ale nie zamierzałam się ''otworzyć'' przed nikim. Już najmniej przed nią. 

'Chodźmy zapalić,' powiedziałam, poklepując kieszeń mojej dżinsowej mini. 

Katie zaczęła szperać w swojej portmonetce w poszukiwaniu pieniędzy na rachunek. 

'Zapłacę,' powiedziałam, wciskając piętnaście euro pod pustą butelkę po winie. 'Przynajmniej ja mogę.'

Była już 21 kiedy wędrowałyśmy z powrotem do mieszkania. Katie ożywiła się po kilku skrętach na pustym małym placu, nawet kiedy kaszlała swoimi wnętrznościami za każdym razem, kiedy się zaciągała. Wyraźnie zmierzałyśmy w kierunku zacieśnienia więzi pomiędzy nami. Freddie. Zamiast tego, w jakiś dziwaczny sposób z równoległego świata, ja i moja Nemezis śmiałyśmy się, zwłaszcza wtedy, kiedy próbowałyśmy przebyć ogromną ilość ulic w drodze do domu. W końcu przepchnęłam się przez znajome drzwi do klatki schodowej. Tym razem mając nadzieję, że Aldo nie był w pobliżu. 

Cisza. Dobrze. 

'Śmierdzi tutaj,' powiedziała Katie, marszcząc nos. 'Jakby wilgocią i gównem.'

'Przyzwyczaisz się, Księżniczko,' odparłam. 'I jeśli myślisz, że wniosę tą twoją pierdoloną torbę na drugie piętro, to możesz pomyśleć jeszcze raz.'

'Zastanawiałam się ile zajmie twojej wrednej passie, żeby się obudzić,' powiedziała, sapiąc i dysząc za mną, kiedy wchodziłyśmy po schodach. 

Kiedy weszłyśmy do mieszkania, usłyszałam głosy dochodzące z kuchni. Jeden męski, jeden kobiecy. Spięłam się od razu. 

'Effy? To ty?' mama krzyknęła zbyt kurewsko towarzysko, jak na mój gust. 'Zajmij się swoją przyjaciółką, OK?' pojawiła się w hallu, kiedy Katie rzuciła swoją torbę i zniknęła w łazience. 

'Kto tu jest?' powiedziałam nadąsana, znając już odpowiedź. 

'Cześć Effy,' Aldo zawołał z kuchni. 'Zdaje się, że mamy niezapowiedzianą imprezę...Razem z twoją mamą jesteśmy już nieprzyzwoicie pijani.'

Nie mogę zostawić głupiej suki samej na dziesięć minut, pomyślałam, walcząc ze sobą, żeby zachować moją opatentowaną ekspresje znudzonej obojętności. Nie widziałam zbyt często Aldo od czasu Lido. Pomyślałam, że wystraszyłam go tym podrywaniem. Ja, podrywająca. Kto kurwa wiedział?

Nie to, że się martwiłam. On potrzebuje czasu, żeby przyzwyczaić się do tego pomysłu, to wszystko. 

'Aldo po prostu wpadł, żeby się przywitać,' powiedziała mama. 'Ale ja już miałam akurat otwartą butelkę wina...'

Chryste, jej twarz wyglądała jak gówno. Miałam ochotę ją spoliczkować. 

'A teraz jesteśmy już przy trzeciej...Oh, cześć?'

Dostrzegła Katie, która wyłoniła się z łazienki, po nałożeniu kilku warstw podkładu i błyszczyku w około trzydzieści sekund. 'Katie, prawda?'

'Tak, cześć.' Katie obdarzyła mnie bezmyślnym uśmiechem. Mama patrzyła nierównomiernie, raz jedną, raz na drugą. Słyszałam jak Aldo rozmawiał z kimś przez telefon. Delikatnie, czule. 

'Alfredo zadzwonił do swojej córki,' powiedziała mama. 'Chodźcie.'

Cała się trzęsłam. Od kiedy ma jakieś jebane pojęcia o dzieciakach Aldo?

Mama praktycznie wracała tańcząc do kuchni. Jakieś gówniane Bossa Nova leciało w radiu. Odwróciłam się do Katie. 

'Ona naprawdę działa mi kurewsko na nerwy, już sam jej humor,' wyszeptałam. 

'Jest w porządku,' powiedziała Katie. 'To może być ubaw.'

Podążyła za mamą i usłyszałam szuranie krzesła, kiedy Aldo wstał, żeby się z nią przywitać. 

Stałam z tyłu przez minutę, opierając się na półkach w przedpokoju, słuchając Katie śmiejącej się głupio do Aldo. 

Cudownie. Dziwka, pożeraczka facetów i szczupły starszy koleś. 

Co ja sobie kurwa myślałam?

***

 *WAGs (Wives And Girlfriends) - skrót stworzony i używany przez brytyjską prasę dla określenia Żon i Narzeczonych sławnych piłkarzy.  [taki tam przypis :P ]

___________________________________________
W końcu dodaje rozdział. Wiem, wiem, długo mi to zajęło. ;/