Effy.

Week Three

Effy

Monday 17 August

A gift shop

'What about one of these cute little churches?' said Katie, picking up a St Mark's Basilica.
We were standing in a horrible rip-off gift shop near the main square, looking for Aldo's birthday present.
'He lives here, you twit,' I said. 'He doesn't want some tourist tat.' I looked at the price. 'And it's twenty fucking euros.'
'Fine.' She put it back. 'Just hurry up and get something then.'
'One more place to try,' I told her. 'Nearly done.'
As we left the shop I looked at Mum's precious Time Out guide. 'It's just down here, I think.'
We turned into a quiet-looking street.
'I dunno why you don't just get him a box of cigars,' said Katie, wrinkling her nose as we pushed open the door of a second-hand bookshop. 'That's what I'd get for my dad.'
'Yeah, well. He's not your dad,' I said impatiently, wondering where to start looking for what I wanted. 'He's not all macho and shit.'
She looked sideways at me. 'No, of course he isn't,' she said dryly. She looked at the shelves overflowing with with old books. 'I don't get these kind of places. Why would you go to some smelly old bookshop when you can order what you want off Amazon?'
'It's history,' I said witheringly, 'And it smells good.'
'That's a matter of opinion.' She picked up a paperback with a picture of a knight in shining armour on the cover. 'What do you want anyway?'
Before I could answer a woman appeared form the back of the shop. She was small and pretty with dark cropped hair and little glasses. She spotted us and frowned, looking with disapproval at Katie's bling leopardskin mini and gold gladiators ensemble. The vulgar Inglese. If I hadn't shared her distaste, I would have told her to fuck right off. However, I wasn't leaving without what I came for.
'Can I help you?' she said snootily, in English.
'Hopefully,' I said. 'Do you have Death in Venice?'
'Always,' she said, obiously surprised, smiling more nicely now. 'What kind do you want?'
I looked blank.
'Fisrt edition, paperback, hardback?' she prompted.
'How much is a first edition?' I said.
'Two hundered euros...or I have a paperback edition from the ninteen-thirties for thirty-five euros.' She went to one of the shelves and picked a book straight out. 'Here,' she said. 'It is a little worn, but is excellent for the price.'
I turned the book over and over in my hands. It was beautiful. I stuck my nose in and inhaled.
Katie shook her head, totally nonplussed. 'Come on, Effy,' she said, moving towards the door. 'Make your mind up.'
Thirty-five euros. But the thought of giving him the book later on was sending darts of pleasure through me. I was happy.
'Thanks, I'll take it,' I said to the woman. 'Can you wrap it up for me?'

'I can't believe we're doing this,' said Katie, eyeing up a fit boy running towards us with his shirt off. 'Going to a fortieth birthday party, with like kids and shit.' She pulled down her skirt sheepishly as a couple of priests walked past glowering at her.
I laughed. 'Never fucking thought I'd see the day,' I said. 'Sister bloody Fitch.'
'Shut up,' she said good-humouredly. 'Anyway, what's the deal with that book, Effy?' She looked ahead of her. 'Thirty-five euros?'
'So?' I said. 'He's just been kind to me that's all.'
'Hmm.' Katie looked unconvinced. 'It's a bit over the top if you ask me.'
'I didn't though, did I?' I bristled. I'd been quite pleased to see Katie when she'd first arrived, but the novelty was beginning to wear thin. She was stupid, but not quite stupid enough. And that was the problem.
'Fuck, it's two forty-five,' I said catching sight of a clockk above a bar. 'We'd better get back. Aldo's meeting us soon.'

Katie and I had been vegging at the kitchen table this moring when Aldoo had arrived and told us about his birthday. We'd gone to the bar down the road yesterday, drunk spirists all night, and eaten nothing. Needless to say we weren't up for much, and Mum was pretending to be Mrs fucking Hospitable, bustling around getting Katie coffe and pasrties. She's been in a much better mood the last few days. I sould be grateful, but the thing about my mother is that she can't win either way, poor cow. She just winds me up. End of.
'Got everything you need?' she said perkily to Katie.
'Yeah, thanks Anthea.' Katie picked at a chocolate cannoli. 'I'm good.'
'Right then,' said Mum. She'd started wearing make-up again. 'I think I'll go and see how Florence is doing.'
I sat dorward. 'I'll come,' I said. 'Haven't seen Florence for ages.'
'She's not well at the moment.' Mum examined her face in her compact, brushing some powder over her nose. 'I'm a bit worried about her.'
'Who's Florence?' said Katie with her mouth hald-full. She sprayed pastry over the table.
'She's a nice little old lady who lives downstairs,' I said primly.
Katie stared at me as Mum went into the hall. 'I'm seriously fucking worried about you Effy,' she said. 'You'll be voulunteering at Sheltered Housting next.'
'Florence isn't some senile old bag,' I said. 'She's fun.'
'Riiiight,' said Katie. She finished her pastry. 'Whatever you say.'
I ignored her. 'Say hello to Flo,' I called to Mum.
The door opened and I heard voices. Aldo was here.
'Not him again,' said Katie, brushing her lips. 'He can't keep away.' She eyed me provocatively. 'He's obviously got a thing for someone around her.'
I was careful to look totally unaffected by that remark. I craned my head to listen to what Aldo and Mum were talking about.

After she'd gone to bed, Aldo and I had stayed up till two the night Katie arrived. Getting stoned and talking. He'd tried to quiz me about my life in Bristol, but I was vague.
'You must have a boyfriend back home?' he asked.
'Not really.' I put my feet up on his legs and he'd looked down at my toes, his hand hovering awkwardly, then settling on the arm of his chair. 'Not any more.'
'You broke someone's heart?' he said. 'Or did he break yours?'
'No one does that,' I said too quickly, then calmed down. 'It wasn't serious, that's all.' My conscience was giving me a right good kicking, but I rode it out. 'And it's over.'
Aldo looked down at his whisky. A silence very much prevailed.
'You know, you remind me so much of her,' he said after a while.
'Who?'
'Rosalla.' He shifted in his chair. 'So full of doubt in herself, so frightened to trust.'
I caught my breath, feeling exposed. 'I don't-'
'And beautiful, of course,' Aldo continued, cutting me off. 'Painfully beautiful.'
I was tremblinh slightly, but this was not the moment to drop my guard. However tempting.
Aldo regarded me silently, and I shifted my legs closer to his lap. I wanted to curl up on that lap so bad.
'You have so much time ahead of you,' he said. 'So many people to fall in love with.'
Am I in love now? I thought, confused. Do I love him? I shut my eyes as Freddie's eyes seemed to merge with Aldo's in my head.
'What about you?' I said, gathering myself. 'Will you fall in love again?'
He caught his breath, rubbing his chin slowly. 'Perhaps,' he said. He didn't look at me. 'If she is the right one.'
He swirled his drink, then drained his glass. I stared out across the dark quadrant. The sky was that amazing petrol blue you get on late summer nights.
'Come on,' Aldo said eventually, looking at his watch. 'It is time for me to go I think.' He paused. 'But I have had a great time tonight. Unexpectedly great. Thank you.'
I let him out and stood for a bit leaning against the apartment door. Savouring the last few minutes of our conversation. He's your, I told myself, if you want him.

'No,' Mum was saying to Aldo now. 'I'm just going to check up on her...You go and say hello to the girls.'
Aldo appeared in the kitchen doorway. 'Buongiorno!' he said brightly, beaming at us.
'Hiya,' said Katie, flatly.
'I'll get you some coffe,' I said, getting to my feet. Katie gazed at me, wide-eyed. 'And we have pastries this morning.'
Aldo sat down, opposite to Katie. He put his newspaper on the table. 'Thank you,' he said. 'Just coffee for me.' He watched me as I heated up some milk. 'Actually, I have an invitation for you...for you both.'
'Yeah?' I said, my hand trembling slightly as I held the milk pan. The door to the apartment opened again and Mum appeared, breathlessly in the kitchen.
'Florence is asleep,' she told us. 'I'll go back later on.'
Aldo nodded. 'We must keep an eye on her.' He smiled at Anthea. 'I was just about to tell Effy and Katie that it is my birthday today...My fortieth, in fact.'
'Ah, a spring chicken!' said Mum. 'Happy birthday.'
'I'm meeting my children later on,' he said. 'To celebrate.' He looked at us all. 'If you have no plans, I'd love it if you came too?'
'That's kind,' said Mum. 'Really kind. But your kids don't want a strange woman hanging about.'
Got that one right, Mother. 
'You two go, though,' she said.  'I'm going to catch up on some beauty sleep.' She laughed girlishly. 'Much needed. But we must have a birthday celebration this evening. We'll ask someone of the other tenants along too. An apartment building party!'
Aldo inclined his head politely. 'That would be lovely, Anthea.'
Or, totally fucking lame. On the other hand, I thought, Aldo drunk and happy might not be a bad thing.
Aldo looked at me as he said, 'If you girls have no plans, you'd be welcome to come along with me this afternoon.'
'We'd love that,' I said quickly. 'What time?'
'I'll meet you in the lobby at three,' he said, staring at my cold nipples. 'Make sure you're ready for then.'

Aldo's ex-wife's house

Later

'I won't be long,' said Aldo.
We were on the mainland where his kids lived. He got out of the car and walked up to a modern white-painted apartment buidling with huge windows. A totally average-looking woman in jeans and T-shirt and no make-up opened the door. The ex-wife. She was pushed out of the way by two gorgeous brown-eyed children - a boy and a girl - who threw themselves at Aldo.
He gathered them up in his arms, covering them with kisses. A spasm of jealousy stabbed me, and I stared sullenly as Katie and I sat watching in the car.
'Sweet,' said Katie. Then she clocked my face. 'If you like that kind of thing.'
The older one, the girl, unleashed a torrent of sulky Italian at Aldo when she saw me in the front seat.
'I'm sorry Effy,' said Aldo, at least having the grace to look embarassed, 'I always let Mara sit in the front seat. Would you mind...?'
Yes I fucking would.
But I got into the back with Katie, and the younger one, Bruno, got in next to me. Cosy. Aldo introduced us in a mix of Italian and English. Mara looked at me in particular with silent vernom.
After twenty minutes of watching the child simper and paw Aldo in the front seat, we parked at what looked suspiciously like a laser-gun virtual-war kind of place.
'Oh, brilliant,' whispered Katie. 'This is so not my idea of a good time.'
'Try and make an effort,' I said, sweetly. 'For the kiddies.'
Katie was predictably crap at it. I suppose it's hard to fullt participate when you have to keep stopping to see if your thong is visible. But I stalked my prey with admirable determination.
As soon as the kids got bored it was just me and Aldo on the dancefloor, as it were. I was working up a bit of sweat dodging his aim, as he followed me through dark passageways. I flattened myslef against a wall and waited for him to come past me, poking my finger into his back.
'Got you,' I said, keeping my finger there, at the bottom of his spine.
He turned, laughing. I brushed my hair off my face, and pushed my hips forward. 'Aren't you going to try and shoot me?' I asked slowly.
He stopped laughing, panting slightly. I licked my lips and pointed at his gun. 'Go on.'
Aldo smiled, one hand reached out and touched my waist, rubbing it, tickling me. I started wriggling, giggling like a kid.
'Don't...' I said. 'I'm really ticklish.'
'Are you indeed.' Aldo's hand firmly persisted, and I twisted in his grip, turning to push my arse into his groin. I felt his erection, and rubbed my buttocks against it.
He stopped moving. 'Effy-' he said, firmly pushing me forward. 'No.'
My heart was pounding, my whole body registering disappointment even before I did.
There was just the sound of out breathing. I didn't want to look behind me. I knew if I did I would try and kiss him.
I imagined how forcefully he would do that. I closed my eyes. Fuck. Fuck. Fuck.
'Pappy!' Mara's voice pierced the silence. 'Pappy!'
Aldo moved out in front of me, walking back down the passage. He turned.
'It's OK, don't worry.' He smiled. 'Now, come on. I had better get my children home.'

Birthday drinks

Later that evening

'A-ha, the birthday boy!' sang Mum, skipping over to Aldo and handing him a glass of Prosecco.
She'd pulled out all the stops, put tea lights on the windowsills and opened out the table from the kitchen, laid it with glasses, bottles of wine, bowls of nibbles and even a fucking cake. A chocolate thing with '40' in shards of white chocolate on top, which I thought was naff, but the birthday boy seemed pleased.
I watched him make small talk, shake hands, kiss cheeks.
Thought: Flirt with him all you want. He's mine. There was something in the air - the anticipation of a future in which he would lick me from top to bottom. Fuck me everywhere.
He wasn't looking at me. I expected that. I liked it in fact. Out little secret.
I'd found a momemnt to give him his present, while Mum and Katie were busy elsewhere. I handed over his book in its wrapping. I couldn't wait to see his face when he opened it.
He raised his eyebrows. 'Effy. What is this?'
I said nothing. Gestured for him to open it.
He laughed, his face actually lit up. 'But this is a wonderful present! Thank you, darling Effy!' He put his arms around me. Kissed me again. Darling Effy. He held my arms and then my gaze, but quickly looked away. 'I will put this somewhere safe,' he said, turning to find a hiding place.
'Effy!' Mum's voice, panicky, came from the hallway. 'Alfredo!'
She rushed at us, took Aldo's arm. 'It's Florence,' she said breathlessly. 'You'd better come now, Alfredo. She's not waking up.'
______________________________________________

Tydzień Trzeci

Effy

Poniedziałek 17 Sierpnia

Sklep z prezentami

'A może jeden z tych uroczych małych kościołów?' powiedziała Katie, podnosząc Brazylijkę Św. Marka.
Stałyśmy w okropnie drogim sklepie z podarkami niedaleko głównego placu, szukając prezentu urodzinowego dla Aldo.
'On tu mieszka, głupia,' powiedziałam. 'Nie chce jakiejś turystycznej tandety.' Spojrzałam na cenę. 'A to kosztuje dwadzieścia jebanych euro.'
'W porządku.' Odłożyła to na miejsce. 'Tylko pospiesz się i weź coś.'
'Jeszcze jedno miejsce,' powiedziałam jej. 'Już prawie koniec.'
Kiedy wyszłyśmy ze sklepu, zajrzałam do cennego przewodnika mamy. 'Jest tu na dole, tak myślę.'
Skręciłyśmy w spokojnie wyglądającą ulicę.
'Nie wiem czemu po prostu nie dasz mu pudełka cygar,' powiedziała Katie, marszcząc nos, kiedy otworzyłyśmy drzwi do antykwariatu. 'Zawsze daję to mojemu tacie.'
'Ta, cóż. On nie jest twoim tatą,' odparłam niecierpliwie, zastanawiając się gdzie zacząć szukać tego, czego chciałam. 'On nie jest jakimś macho i tego typu gówna.'
Spojrzała na mnie bokiem. 'Nie, oczywiście, że nie jest,' powiedziała sucho. Spojrzała na półki przepełnione starymi książkami. 'Nie łapię tego typu miejsc. Czemu chciałabyś pójść do jakiegoś śmierdzącego, starego sklepu z książkami, kiedy możesz zamówić co chcesz na Amazonie?'
'Tu chodzi o historię,' powiedziałam sucho. 'I pachnie dobrze.'
'To kwestia opinii.' Podniosła książkę w miękkiej okładce z rysunkiem rycerza w lśniącej zbroi. 'Czego tak w ogóle chcesz?'
Zanim mogłam odpowiedzieć, jakaś kobieta pojawiła się z tyłu sklepu. Była mała i ładna, z ciemnymi krótko przyciętymi włosami i małymi okularami. Spostrzegła nas i zmarszczyła brwi, patrząc z dezaprobatą na  świecącą mini Katie w panterkę i złote gladiatorki. Wulgarna angielka. Gdybym nie podzielała jej zniesmaczenia, powiedziałabym jej, żeby się odpierdoliła. Jakkolwiek nie zamierzałam wyjść bez tego, po co przyszłam.
'Mogę wam pomóc?' zapytała przemądrzale, po angielsku.
'Mam nadzieję,' powiedziałam. 'Czy macie Śmierć w Wenecji?'
'Zawsze,' odparła, oczywiście zaskoczona, uśmiechając się milej. 'Jaki rodzaj?'
Spojrzałam pusto.
'Pierwsza edycja, w miękkiej okładce, w twardej okładce?' podpowiadała.
'Ile kosztuje pierwsza edycja?' zapytałam.
'Dwieście euro...albo mam wydanie w miękkiej okładce z lat trzydziestych za trzydzieści pięć euro.' Podeszła do jednej z półek i wybrała książkę. 'Proszę,' powiedziała. 'Jest lekko zużyta, ale świetna za tę cenę.'
Obracałam książkę w dłoniach. Była piękna. Przytknęłam do niej nos i wdychałam zapach.
Katie pokręciła głową, totalnie skonsternowana. 'No dalej, Effy,' powiedziała zmierzając prosto do drzwi. 'Zdecyduj się.'
Trzydzieści pięć euro. Ale myśl o wręczeniu mu później tej książki przeszywała mnie przyjemnością. Byłam szczęśliwa.
'Dziękuję, wezmę ją,' powiedziałam do kobiety. 'Może ją pani dla mnie zapakować?'

'Nie mogę uwierzyć, że to robimy,' powiedziała Katie, podnosząc wzrok na szczupłego, biegnącego w naszą stronę chłopaka bez koszulki. 'Idziemy na przyjęcie urodzinowe z okazji czterdziestych urodzin, z dziećmi i innymi gównami.' Bojaźliwie obciągnęła swoją spódnicę, kiedy mijała nas para patrzących na nią wilkiem księży.
Zaśmiałam się. 'Nigdy nie pomyślałam, że nadejdzie taki dzień,' powiedziałam. 'Pieprzona siostra Fitch.'
'Zamknij się,' powiedziała z humorem. 'W każdym razie, o co chodzi z tą książką, Effy?' Patrzyła naprzeciw siebie. 'Trzydzieści pięć euro?'
'No i?' odparłam. 'Po prostu jest dla mnie miły, to wszystko.'
'Hmm.' Katie patrzyła bez przekonania. 'To trochę przesada, jeśli pytałabyś mnie o zdanie.'
'Ale nie pytałam, prawda?' najeżyłam się. Byłam całkiem zadowolona widząc Katie kiedy przyjechała, ale obecnie nie było już tak dobrze. Była głupia, ale nie wystarczająco głupia. I to był problem.
'Kurwa, jest czternasta czterdzieści pięć,' powiedziałam patrząc na zegarek nad barem. 'Lepiej wracajmy. Niedługo spotykamy się z Aldo.'

Razem z Katie odpoczywałyśmy przy stole w kuchni tego ranka, kiedy Aldo przyszedł powiedzieć nam o swoich urodzinach. Poszłyśmy wcześniejszego dnia do baru, w dół ulicy, pijąc całą noc i nic nie jedząc. Nie trzeba mówić, że nic nam się nie chciało, a mama udawała, że jest panią pierdoloną Gościnną, krzątając się dookoła, podając Katie kawę i ciastka. Jest w lepszym nastroju przez ostatnie kilka dni. Powinnam być wdzięczna, ale chodzi o to, że moja mama i tak nie może wygrać, biedna krowa. Po prostu mnie wkurza. Koniec.
'Masz wszystko czego potrzebujesz?' zapytała Katie.
'Tak, dzięki Anthea.' Katie wskazała na czekoladowe cannoli. 'Jest w porządku.'
'Dobrze w takim razie,' powiedziała mama. Zaczęła się znów malować. 'Myślę, że pójdę i zobaczę jak się ma Florence.'
Siadłam prosto. 'Ja pójdę,' powiedziałam. 'Nie widziałam Florence od wieków.'
'Nie miewa się teraz dobrze.' mama sprawdzała twarz w swojej puderniczce, nanosząc trochę proszku na nos. 'Trochę się o nią martwię.'
'Kto to Florence?' zapytała Katie z w połowie pełną buzią. Zapluła cały stół ciastkiem.
'To miła starsza pani, która mieszka na dole,' powiedziałam sztywno.
Katie gapiła się na mnie kiedy mama poszła do przedpokoju. 'Kurwa, poważnie się o ciebie martwię, Effy,' powiedziała. 'Zaraz będziesz wolontariuszką w Sheltered Housing.'
'Florence nie jest jakąś niedołężną starą torbą,' odparłam. 'Jest zabawna.'
'Dooobrze,' powiedziała Katie. Skończyła swoje ciastko. 'Cokolwiek powiesz.'
Zignorowałam ją. 'Pozdrów Flo,' zawołałam do mamy.
Drzwi się otworzyły i usłyszałam głosy. Aldo tu był.
'Tylko znowu nie on,' powiedziała Katie, czyszcząc usta. 'Nie umie się trzymać z daleka.' Spojrzała na mnie prowokująco. 'Najwyraźniej ma coś tutaj do kogoś.'
Uważałam, żeby wyglądać totalnie niewzruszenie tą uwagą. Skupiłam się na tym  o czym rozmawiali Aldo z mamą.

Po tym jak poszła do łóżka, Aldo i ja zostaliśmy do drugiej, tej nocy kiedy Katie przyjechała. Jarając i rozmawiając. Próbował mnie wypytać o moje życie w Bristolu, ale mówiłam wymijająco.
'Pewnie masz tam chłopaka?' zapytał.
'Niezupełnie.' Położyłam stopy na jego nogach, a wtedy spojrzał w dół na moje palce, jego ręce wisiały niezręcznie, potem ułożył je na poręczy krzesła. 'Już nie.'
'Złamałaś komuś serce?' powiedział. 'Albo on złamał twoje?'
'Nikt tego nie robi,' powiedziałam za szybko, potem się uspokoiłam. 'To nie było na poważnie i tyle.' Moje sumienie nieźle mnie kopało, ale je przetrzymałam. 'I to koniec.'
Aldo spojrzał w dół na swoje whisky. Cisza uratowała sytuację.
'Wiesz, tak bardzo mi ją przypominasz,' powiedział po chwili.
'Kogo?'
'Rosalle.' Ułożył się na krześle. 'Tak bardzo wątpiąca w siebie, tak bojąca się zaufać.'
Wstrzymałam oddech, czując się zdemaskowana. 'Ja nie-'
'I piękna, oczywiście,' Aldo kontynuował, przerywając mi. 'Boleśnie piękna.'
Trzęsłam się delikatnie, ale to nie był moment na zmniejszanie ostrożności. Jakkolwiek kuszący.
Aldo obserwował mnie w ciszy, a ja ułożyłam moje nogi bliżej jego kolana. Tak bardzo chciałam skulić się na tym kolanie.
'Masz tyle czasu przed sobą,' powiedział. 'Tyle ludzi, żeby się w nich zakochać.'
Czy jestem teraz zakochana? pomyślałam zdezorientowana. Czy go kocham? Zamknęłam oczy, a oczy Freddiego zdawały się łączyć z oczami Aldo w mojej głowie.
'A co z tobą?' zapytałam, zbierając się w sobie. 'Czy znów się zakochasz?'
Wstrzymał oddech, pocierając powoli swój podbródek. 'Może,' powiedział. Nie patrzył na mnie. 'Jeśli będzie tą właściwą.'
Zamieszał drinkiem, a potem opróżnił swój kieliszek. Gapiłam się w ciemną przestrzeń. Niebo miało ten cudowny, niebieski odcień jak benzyna, tak jak w letnie noce.
'Dalej,' powiedział w końcu Aldo, patrząc na swój zegarek. 'Chyba już czas, żebym poszedł.' przerwał. 'Ale świetnie spędziłem dziś czas. Niespodziewanie świetnie. Dziękuję Ci.'
Wypuściłam go i stałam przez chwilę oparta o drzwi. Delektowałam się ostatnimi minutami naszej rozmowy. Jest twój, powiedziałam sama do siebie, jeśli go chcesz.

'Nie,' mama mówiła teraz do Aldo. 'Idę tylko sprawdzić co u niej...Ty idź i przywitaj się z dziewczynkami.'
Aldo pojawił się w drzwiach kuchni. 'Buongiorno!' powiedział wesoło, uśmiechając się do nas szeroko.
'Heja,' powiedziała od niechcenia Katie.
'Zrobię ci kawy,' powiedziałam, wstając. Katie patrzyła na mnie z szeroko otwartymi oczami. 'I mamy dziś ciastka.'
Aldo usiadł naprzeciw Katie. Położył gazetę na stole. 'Dziękuję,' powiedział. 'Dla mnie tylko kawa.' Patrzył na mnie, kiedy podgrzewałam mleko. 'Właściwie mam dla ciebie zaproszenie...dla was obu.'
'Tak?' powiedziałam, a moja ręka drżała lekko kiedy trzymałam dzbanek z mlekiem. Drzwi do mieszkania znów się otworzyły i w kuchni pojawiła się z trudem oddychająca mama.
'Florence śpi,' powiedziała do nas. 'Później tam wrócę.'
Aldo przytaknął. 'Musimy mieć na niej oko.' uśmiechnął się do Anthei. 'Właśnie miałem zamiar powiedzieć Effy i Katie, że dziś są moje urodziny...Czterdzieste, prawdę mówiąc.'
'Ah, młodzieniaszek!' powiedziała mama. 'Wszystkiego najlepszego.'
'Później spotykam się z moimi dziećmi,' odparł. 'Żeby świętować.' Spojrzał na nas wszystkie. 'Jeśli nie macie żadnych planów, chciałbym, żebyście także przyszły?'
'To miło,' powiedziała mama. 'Naprawdę miło. Ale twoje dzieci nie chcą, żeby jakaś obca kobieta kręciła się obok.'
Tutaj masz rację, matko.
'Ale wy dwie idźcie,' odparła. 'Zamierzam zażyć trochę pięknego snu.' zaśmiała się dziewczęco. 'Bardziej potrzebnego. Ale musimy świętować dziś wieczorem. Zaprosimy także innych mieszkańców. Blokowa impreza!'
Aldo grzecznie pochylił głowę. 'Byłoby uroczo, Anthea.'
Albo całkowicie kurwa lamersko. Z drugiej strony, pomyślałam, upity i szczęśliwy Aldo może nie być taką złą rzeczą. 
Aldo spojrzał na mnie kiedy mówił, 'Jeśli wy dziewczyny nie macie planów, jesteście mile widziane, żeby pojechać ze mną dziś popołudniu.'
'Z chęcią,' powiedziałam szybko. 'O której?'
'Spotkajmy się w lobby o trzeciej,' powiedział, gapiąc się na moje zmarznięte sutki. 'Bądźcie gotowe.'

Dom byłej żony Aldo

Później

'Nie będę długo,' powiedział Aldo.
Byliśmy tam, gdzie na stałe mieszkają jego dzieci. Wysiadł z samochodu i podszedł do nowoczesnego, pomalowanego na biało budynku z wielkimi oknami. Całkowicie przeciętnie wyglądająca kobieta w dżinsach i T-shircie bez makijażu otworzyła drzwi. Była żona. Została zepchnięta z drogi przez dwójkę cudownych brązowookich dzieci - chłopca i dziewczynkę - które rzuciły się na Aldo.
Wziął je w ramiona, obsypując je pocałunkami. Spazm zazdrości przeszył mnie i gapiłam się posępnie jak razem z Katie czekamy w samochodzie.
'Słodko,' powiedziała Katie. Potem walnęła mnie w twarz. 'Jeśli lubisz tego typu rzeczy.'
Starsze dziecko, dziewczynka, wystrzeliła strumień nadąsanego włoskiego do Aldo, kiedy zobaczyła mnie na przednim siedzeniu.
'Przykro mi Effy,' powiedział Aldo, przynajmniej mając łaskę, żeby wyglądać zażenowanie. 'Zawsze pozwalam Marze siedzieć na przednim siedzeniu. Miałabyś coś na przeciwko...?'
Tak kurwa, miałabym.
Ale usiadłam z tyłu, z Katie i tym młodszym, Bruno, który usiadł obok mnie. Przytulnie. Aldo przedstawił nas sobie mieszanką włoskiego i angielskiego. Mara patrzyła na mnie dziwnie z cichym jadem.
Po dwudziestu minutach obserwowania dzieci sztucznie uśmiechających się i obmacujących Aldo na przednim siedzeniu, zaparkowaliśmy gdzieś co wyglądało podejrzanie, jak miejsce typu laserowa-broń wirtualna-wojna.
'Oh, cudownie,' wyszeptała Katie. 'To nie jest moje wyobrażenie dobrze spędzonego czasu.'
'Spróbuj i się wysil,' powiedziałam słodko. 'Dla dzieciaczków.'
Katie przewidywalnie była w tym beznadziejna. Przypuszczam, że ciężko jest być w pełni aktywnym, jeśli trzeba się ciągle zatrzymywać i sprawdzać czy stringi są widoczne. Ale śledziłam moją zwierzynę z podziwu godną determinacją.

Kiedy tylko dzieci się znudziły, tylko ja i Aldo zostaliśmy na parkiecie. Nieźle się napociłam unikając go, kiedy podążał za mną korytarzami. Oparłam się o ścianę i poczekałam na niego, żeby mnie minął, wtedy szturchnęłam go palcem w plecy.
'Mam cię,' powiedziałam, wciąż trzymając tam mój palec, na dole jego kręgosłupa.
Odwrócił się śmiejąc. Odgarnęłam włosy z twarzy i wydęłam usta. 'Nie zamierzasz spróbować mnie zastrzelić?' zapytałam powoli.
Przestał się śmiać, dysząc delikatnie. Polizałam usta i wskazałam na jego pistolet. 'No dalej.'
Aldo uśmiechnął się, wyciągnął jedną dłoń i dotknął mojej talii, chwytając mnie i łaskocząc. Zaczęłam się wiercić i chichotać jak dziecko. 'Nie...' powiedziałam. 'Jestem naprawdę delikatna.'
'Czy aby na pewno.' Aldo dalej mocno trzymał rękę, a ja kręciłam się w jego uścisku, odwracając się, żeby pchnąć tyłkiem jego pachwinę. Poczułam jego erekcję, i otarłam się o nią moimi pośladkami.
 Przestał się ruszać. "Effy-' powiedział, pewnie odpychając mnie do przodu. 'Nie.'
Serce mi waliło, moje całe ciało zarejestrowało rozczarowanie zanim ja to zrobiłam.
Było słychać tylko nasze oddechy. Nie chciałam patrzeć za siebie. Wiedziałam, że jeśli to zrobię, to próbowałabym go pocałować.
Wyobraziłam sobie jak mocno by to zrobił. Zamknęłam oczy. Kurwa. Kurwa. Kurwa.
'Tatuś!' głos Mary przeszył ciszę. 'Tatuś!'
Aldo wyminął mnie, wracając do przejścia. Odwrócił się.
'Jest OK, nie martw się.' uśmiechnął się. 'Teraz chodź. Lepiej zabiorę moje dzieci do domu.'

Urodzinowe drinki

Później tego wieczoru

'A-ha, urodzinowy chłopiec!' zaśpiewała mama, podskakując do Aldo i podając mu kieliszek Prosecco.
Wycofała wszystkie przeszkody, postawiła świeczki zapachowe na parapetach i przestawiła stół z kuchni, zastawiając go przy tym kieliszkami, butelkami win, miskami z nibblesami i był nawet pierdolony tort! Czekoladowy z '40' ze skorupki z białej czekolady na górze, co uważałam za tandetne, ale urodzinowy chłopiec wydawał się zadowolony.
Obserwowałam jak rozmawiał, ściskał ręce, całował ludzi w policzki.
Pomyślałam: Flirtujcie z nim ile chcecie. Jest mój. Coś wisiało w powietrzu - oczekiwanie przyszłości, w której wylizałby mnie od góry do dołu. Całą wyruchał.
Nie patrzył na mnie. Tego się spodziewałam. W sumie mi się to podobało. Nasz mały sekret.
Znalazłam moment, żeby dać mu prezent, kiedy mama i Katie były zajęte czymś innym. Podałam mu zapakowaną książkę, nie mogłam się doczekać, żeby zobaczyć jego minę, kiedy ją otworzy.
Uniósł brwi. 'Effy. Co to?'
Nic nie powiedziałam. Gestykulowałam, żeby otworzył.
Zaśmiał się, a jego twarz właściwie się rozjaśniła. 'Ale to wspaniały prezent! Dziękuję, droga Effy!' Otoczył mnie ramionami. Znów mnie pocałował. Droga Effy. Trzymał mnie za ramiona i nasze spojrzenia się spotkały, a potem odwrócił wzrok. 'Schowam to w bezpieczne miejsce,' powiedział odwracając się, żeby znaleźć miejsce do ukrycia. 
'Effy!' głos mamy, z paniką, dochodził z holu. 'Alfredo!'
Pospieszyła do nas i chwyciła Aldo za ramię. 'Chodzi o Florence,' powiedziała dysząc. 'Lepiej chodź teraz, Alfredo. Ona się nie budzi.'
_________________________________

W KOŃCU DODAJĘ ROZDZIAŁ. Uff. Przepraszam was bardzo, ale miałam niezły zapieprz ostatnio i dlatego się tak guzdrałam. :(

Katie.

Katie

Saturday 15 August

Effy's apartment, later

'So,' said Anthea, opening anither packet of fags. 'What are you two up to this evening?'

Effy looked sideways at me and then back at her mum. 'Haven't decided yet. I thought Aldo might take us out somewhere. If he's around.' She stared ath Anthea. 'He said something last night...'

'Did he?' Anthea blew out a stream of smoke. Gross. She must be on forty a day. 'Don't bug him, Effy...He might feel obliged.'

'Why the fuck would he feel obliged?' Effy waved the smoke out of her face. 'He likes me.'

'Of course he likes you. Doesn't mean you should take advantage. That's all.'

Anthea got up and started rooting around in a cupboard. She took out some glasses and put them on the table. Effy yawned aggressively. I watched the two of them. Like what the fuck was the vibe between those two?

She'd been in an OK mood till we'd got back to the apartment last night and found her mum getting pissed with Aldo. For the rest of the night till Anthea went to bed she had a face like a slapped arse. And the two od them were buzzing around Alfredo like bees to the honey. Tres fucking weird.

Then as soon as Anthea had disappeared Effy skinned up and Aldo had joined us as we sat on the little balcony smoking. Effy made a big deal out of sitting next to Aldo, touching her hair and laughing a lot. Amusing herself as usual. I was knackered, so I just sat trying to get comfortable on the metal chair.

'I used to do this a lot,' said Aldo, taking a toke on the spliff. 'When I was a student.' He smiled vaguely. 'When life stretched before me as-' he waved his hand around, groping for the words '-as this vast meadow of...of freedom and irresponsibility.' He passed the spliff over to Effy. 'I loved it. But there comes a time when it does not fit so well with...with the pursuit of a satisfying existence.' He looked across the balcony rail into oblivion. 'And of love.'

Effy coughed, stretched out her legs and traced down her thigh with one finger. One hand still holding the joint. His eyes followed her finger as it moved.

'So who did you lobr?' she asked.

Aldo rubbed his forehead. 'I was very much in love with a girl at university. Rosalla. She was...difficult. Very serious and very resistant to my advances. She was so beautiful.' He looked directly at us for the first time. 'She knew this, yet it didn't make her happy. It made her distrustful, actually. She did not think that any man truly liked her...Her remarkable looks got in the way.' He shook his head. 'But, beauty is not enough. There has to be more. And she was clever and thoughtful and fragile.' He looked away again. 'I wanted to take care of her.'

Effy was staring at him. She dropped the end of the spliff on to the concrete floor and put her hands over her knees. 'What happened to her?'

'She killed herself,' he said bleakly. 'She hanged herself in her room.'

'Fuck,' I murmured. Effy had gone pale. 

'That is when I changed,' said Aldo. 'I stopped thinking of my life ahead as indulgent...and indulgent playing field. It seemed important not to waste it. Instead I decided to find and hold precious those things that Rosalla felt she could never have.'

Effy was rocking slightly in her chair. She drew her legs up now and sat hugging them. 'So, you forgot about Rosalla?' she said.

He shook his head. 'I think about her every day. But you have to leave a certain kind of love behind.' He paused. 'It will destroy you if you don't.'

Effy and I looked at each other silently. This was starting to weird me out.

'Anyone want another drink?' said Effy, getting to her feet. 'I got some whisky.'

I shook my head. 'Ugh. No thanks.'

'I'll have a small one, thank you,' said Alod. I might have been stoned or whatever, but I'm sure his fingers touched the hem of her skirt as she brushed past him. I was beginning to feel like a fucking minor part in the Effy and Aldo Show. 

While Effy was getting the whisky, Aldo smiled at me. 'You are good friends with Effy?'

I hesitated. 'We know a lot of the same people,' I said, dodging the question.

'I think she needs her friends right now.' Aldo crossed his legs. 'She is not quie what she seems.'

'Right. Yeah,' I said awkwardly. 'Maybe.'

Effy appeared with two tumblers and a small bottle of whisky.

'I think I'm going to bed now,' I said, getting up, not knowing where that was.

'Right.' Effy lit a cigarette and waved it about in front of me. 'You're in my bed.' She gave a half smile, seeing the look on my face. 'Don't worry. You'll be perfectly safe.' She poured out a large measure of whisky for Aldo, and one for herself then glanced sideways at me. 'Don't wait up.'

____________________________

 

Katie 

Sobota 15 Sierpnia

Mieszkanie Effy, później

'Więc,' powiedziała Anthea otwierając kolejną paczkę fajek. 'Co robicie dziś wieczorem?'

Effy spojrzała na mnie bokiem, a potem z powrotem przeniosła wzrok na swoją mamę. 'Jeszcze nie zadecydowałyśmy. Pomyślałam, że Aldo mógłby nas gdzieś wziąć. Jeśli jest w pobliżu. ' Gapiła się na Athea'e. 'Powiedział wczoraj coś w tym stylu...'

'Naprawdę?' Anthea wypuściła falę dymu. Obrzydlistwo. Musi palić z czterdzieści dziennie. 'Nie zawracaj mu teraz głowy, Effy...może poczuć się zobowiązany.'

'Czemu do chuja miałby poczuć się zobowiązany?' Effy rozwiała dym z przed swojej twarzy. 'On mnie lubi.'

'Oczywiście, że cię lubi. To nie znaczy, że powinnaś to wykorzystywać. To wszystko.'

Anthea wstała i zaczęła szperać w szafkach. Wyjęła z nich jakieś kieliszki i postawiła je na stole. Effy agresywnie ziewnęła. Obserwowałam je dwie. Co to było kurwa za napięcie pomiędzy nimi?

Była w dobrym humorze, dopóki nie wróciłyśmy do mieszkania ostatniej nocy i nie znalazłyśmy jej mamy, upijającej się z Aldo. Przez resztę nocy, dopóki Anthea nie poszła do łóżka, miała twarz jak sklepana dupa. I obydwie lgnęły do Alfredo jak pszczoły do miodu. Bardzo kurwa dziwne.
Potem, jak tylko Anthea zniknęła, Effy skinęła na Aldo, żeby dołączył do nas, kiedy siedziałyśmy na małym balkonie paląc. Effy robiła wielką rzecz z siedzenia obok Aldo, dotykała swoich włosów i dużo się śmiała. Zabawiała się jak zwykle. Byłam wykończona, więc po prostu siedziałam, próbując wygodnie usadowić się na metalowym krześle.
'Kiedyś często to robiłem,' powiedział Aldo, zaciągając się skrętem. 'Kiedy byłem studentem.' Uśmiechnął się wymijająco. 'Kiedy życie rozciągało się przede mną jak-' machał rękami w koło, szukając słów  '-jak ogromna łąka...wolności i nieodpowiedzialności.' Przekazał skręta Effy. 'Kochałem to. Ale przychodzi czas, kiedy to już za bardzo nie pasuje do...do dążenia do satysfakcjonującej egzystencji.' Spojrzał przez poręcz balkonu w dal. 'I miłości.'
Effy kaszlnęła, wyciągnęła nogi i przejechała palcem po udzie. Jedną ręką wciąż trzymała skręta. Jego oczy podążały za jej palcem, kiedy nim poruszała.
'Więc kogo kochałeś?' zapytała.
Aldo potarł czoło. 'Byłem bardzo zakochany w dziewczynie z uczelni. Rosalli. Była...trudna. Bardzo poważna i bardzo odporna na moje rady. Była taka piękna.' Spojrzał prosto na nas po raz pierwszy. 'Wiedziała o tym, ale to wciąż nie uszczęśliwiało jej. To sprawiło, że była właściwie nieufna. Nie sądziła, że jakiś mężczyzna mógłby ją szczerze polubić...Jej niesamowity wygląd to uniemożliwiał.' Pokręcił głową. 'Ale piękno nie wystarcza. Musi być coś więcej. I była bystra, troskliwa i delikatna.' Znów odwrócił wzrok. 'Chciałem się nią zaopiekować.'
Effy gapiła się na niego. Upuściła resztkę skręta na betonową podłogę i objęła rękoma kolana. 'Co się z nią stało?'
'Zabiła się,' powiedział ponuro. 'Powiesiła się w swoim pokoju.'
'Kurwa,' szepnęłam. Effy zbladła.
'Wtedy się zmieniłem,' powiedział Aldo. 'Przestałem myśleć o przyszłym życiu jak o przyjemności...przyjemnej zabawie. Wydawało się ważne, żeby tego nie zmarnować. Zamiast tego, zdecydowałem się odnaleźć i utrzymać wartościowymi te rzeczy, o których Rosalla myślała, że nigdy nie mogłaby ich mieć.'
Effy delikatnie bujała się na krześle. Podciągnęła noni i siedziała przytulając je. 'Więc zapomniałeś o Rosalli?' odezwała się.
Potrząsnął głową. 'Myślę o niej każdego dnia. Ale musisz zostawić pewien rodzaj miłości za sobą.' Przerwał. 'To cię zniszczy, jeśli tego nie zrobisz.'
Effy i ja spojrzałyśmy na siebie w ciszy. To zaczynało mnie niepokoić.
'Ktoś chce kolejnego drinka?' zapytała Effy wstając. 'Mam trochę whisky.'
Pokręciłam głową. 'Ugh. Nie, dzięki.'
'Ja napiję się trochę, dziękuję,' powiedział Aldo. Mogłam być zjarana albo coś, ale jestem pewna, że jego palce dotknęły rąbka jej spódnicy, kiedy go mijała. Zaczynałam się czuć jak jakiś jebany nieistotny szczegół w przedstawieniu Effy i Aldo.
Kiedy Effy poszła po whisky, Aldo uśmiechnął się do mnie. 'Jesteście dobrymi przyjaciółkami z Effy?'
Zawahałam się. 'Znamy dużo tych samych osób,' powiedziałam wymijająco.
'Myślę, że ona potrzebuje teraz przyjaciół.' Aldo skrzyżował nogi. 'Nie jest zupełnie tym, czym się wydaje.'
'Racja. Taa,' powiedziałam niezręcznie. 'Może.'
Effy pojawiła się z dwoma szklankami i małą butelką whisky.
'Chyba pójdę teraz do łóżka,' powiedziałam wstając, ale nie wiedząc gdzie ono jest.
'Dobra.' Effy zapaliła papierosa i pomachała nim przede mną. 'Śpisz w moim łóżku.' Obdarzyła mnie połowicznym uśmiechem, widząc wyraz mojej twarzy. 'Nie martw się. Będziesz zupełnie bezpieczna.' Nalała ogromną ilość whisky dla Aldo i dla siebie, a potem spojrzała na mnie bokiem. 'Nie czekaj na mnie.'

JJ.

JJ

Saturday 15 August

JJ's bedroom

'Good lot of jizz that, GayJay,' said Cook, holding up a condom and examining it through one eye. He waved it in my face, laughing as I tried to move out of the way. 'Another tick on the Cook side of the score sheet, cheers very  much.'

I handed him a tissue and my wastepaper basket. 'There are elements to my task that I find profoundly unsettling,' I said. 'Monitoring your seminal fluid being one of them.'

Cook gave me a look. 'It's the only way, Jeremiah,' he said. 'Unless you want to take position underneath my bollocks?' He raised an eyebrow.

'Obviously not.' I sunk my head into my hands. 'But I'm not sure...I'm not sure that relegation to the role of Shag Arbiter is helping me in my own pointless desire to make contact, sexually speaking, with a member of the opposite sex.'

Cook was watching me warily.

'That is to say it is making me feel like a stooge. A clown. A laughable, dismissable human being. It is simply reinforcing my status as the only adolescent male in this city not to have successfully and confidently scored with a willing and nonpitying female of my own age.' I got up and paced the room.

'Not that I am not depressingly resigned to this role. It is just that when I have you bringing used condoms to my house on a daily basis it is icreasingly difficult to not explode in sheer, frustrated jealousy.' I paused to draw breath. 'In short, this is making me feel like shit.'

'Jaykins.' Cook stopped me in my tracks. 'It's just a stupid fucking game. We cank forget about it.'

He put his arm around me, and I stood, awkwardly encircled.

'Sit down mate.'

Cook gestured to my bed and sat down next to me. Once my respiratory rate had returned to near normal, he squeezed my knee and grinned.

'Jesus man, your wanking arm must have muscles like Popeye's.'

'It's not funny.'

'Chill out Jay, we all do it,' said Cook. 'Nothing to be ashamed of.'

'I know that,' I said, irritably. 'I would just rather not discuss it with you, that's all.'

'All right mate, calm down.'

He got up from the bed and walked around my room, picking things up and putting them down again. He could never sit still, yet apparently I am the hyperactive one.

'So,' he said, addressing A Parkzone F4U Corsair RTF with Spektrum Radio Gear, 'we'd better get you some action.'

'I'm not going to that brothel again,' I said.

'No, we're gonna find you a girl who'll shag you for free,' said Cook, picking up another, much rarer model aeroplane. I refrained from telling him to be careful. Red rag to a bull.

'Oh splendid,' I said, willing him not to break it. 'I'm sure she'll be dazzlingly attractive then.'

'Jay you crazy motherfucker, you crease me up,' said Cook, although he wasn't actually laughing. 'Seriously, leave it to me and Freds. We'll sort you out.'

'Why do I feel a sense of impending doom?' I said, sighing.

'Relax. It'll be sweet.'

I looked up at him. 'All right. But I refuse to keep score in your sex game any more.'

'If that's what you want.'

'OK, then. I am prepared to be complicit in this plan.' I rocked slightly back and forth on my bed. 'Now, please leave me alone. And take your ''jizzy'' condom with you.'

Cook slapped me affectionately on the back. 'Fair enough, Jay. And I'll sort it, don't you worry.'

And so it was that I found myself nervously approaching Ritzy's night club at 10pm that night. Freddie and Cook were already waiting, smoking weed around the back of the club. To say they looked encouragingly at me as I walked towards them would be overstating it, but thet did their best.

'Fuck's sake JJ, stop vibrating,' said Freddie. 'It'll be fine.'

He handed me his spliff. 'Have some of this, it'll relax you.'

Or interfere with my medication and turn me loony. I shook my head.

'Her name's Holly,' said Cook, grabbing the proffered spliff. 'And as far as she's concerned this is a blind date with our best mate, so keep those fruitloop tendencies in check, yeah?'

'Right, yes, fine, I'll try my best.'

'Calm, JJ, yeah? Caaaalm.'

'Calm, yes, calm calm calm.'

My two best friends looked at me with what I saw was genuine consternation. I took some slow, deep breaths. 'Wheeew. Right. I'm fine now. Let's do this.'

'Sure?' said Freddie. I nodded. 'OK.' And I followed them into the club.

But it soon transpired that I wasn't fine. The noise and crowds, which don't usually bother me, freaked me out. I needed to leave as soon as humanly possible.

It was unfortunate that I began to articulate this to Freddie just as Holly appeared. Fred cut me off.

'JJ, this is Holly. Holly, JJ.'

I should try to describe what she looked like, but I can't remember. I think she probably said hello, but all I can recall is the expression on her face as I started banging the side of my head with my fists.

'Sorry sorry sorry I can't do this I thought I could but I can't I'm sure you're lovely but really you don't want to have sex with me I can't do this can't do this can't do this can't do this can't do this can't do this...'

Freddie covered my fists with his own and held them at the side of my face, 'JJ, SNAP OUT OF IT. C'mon mate.Calm down...Calm.'

My breathing slowed, just in time for me to hear Holly shouthing her thanks to Cook for setting her up with a 'fucking special needs kid'. I pulled away and ran. Freddie tried to grab me, but I screamed at him to fuck off and next thing I knew I was at home gouging into my bedroom wall with a Biro.

I woke upa few hours later on the floor, still dressed. I looked at my phone. 5am. I pulled on my pyjamas and crawled into bed, but couldn't sleep. Thirty-seven minutes later I got up again, put my clothes back on and left the house, holding my breath as I closed the front door. I'd left my mum a note, but I still didn't want to wake her. I needed to walk.

'Hey, JJ!' It was Thomas, waiting at a bus top.

'What are you doing up?' I asked, veering off my trajectory to join him.

'I have an early shift at work. And you?'

'Couldn't sleep,' I said, rocking on my heels.

'I see.'

We stood in silence for a few moments.

'Anyway,' he said. 'Here's my bus, so..'

'I'll come with you,' I said quickly, and hopped on.

Thomas shrugged and smiled. 'OK, that would be nice.'

We sat at the front upstairs: my favourite seat. I wiped the condensation off the window with my sleeve.

'So. How are thing?' asked Thomas.

'Oh. You know. Cook and Freddie are competing to see who can have the most casual sex.' I breathed on the window, wrote my name with my finger. 'And I'm not.'

Thomas shook his head. 'Sex,' he said mysteriously. He gazed out of the foggy window. 'What is this obsession with sex?'

'You'd know if you weren't getting any,' I said. 'And had no prospect of ever getting any.'

Thomas turned back to me. 'OK. I tell you something that perhaps makes you feel better,' he said. 'I am not having any sex either.'

'Really?' I said. 'But Pandora-?'

Thomas cut me off. 'No, Pandora very much wants us to. I don't. Not yet, anyway.'

'Yes well, I wish I had that problem,' I said, moodily.

'I think perhaps you wouldn't if you did,' said Thomas in a quiet voice.

For a few minutes we sat in silence. The movement of the bus had almost sent me to sleep when suddenly Thomas spoke, making me jump.

'You know, Cook is an empty person,' he said, angrily. 'He does not care about anyone, I think. He only cares about sex.'

I winced. Of course: I'd forgotten about Pandora's history with Cook.

'He is a bit shallow in that respect,' I conceded. Thomas raised an eyebrow. 'But he's not a bad person. There are reasons for his unorthodox approach to life...'

'Really.' Thomas sounded sceptical.

'Well, to put it bluntly, his dad's a selfish bastard who doesn't give a shit about him,' I said. 'Cook used to worship him.'

'Used to?' asked Thomas.

'I think the scales have fallen from his eyes, in that sense,' I said.

'I see,' said Thomas. 'I have lost my father, but at least I know that he was a good man.' He looked down at his bus pass, flicked the cover a few times. 'I did not know this. Poor Cook.' He went back to his bus-pass flicking. It was kind of hypnotic.

'So...what are you going to do about Panda?' I asked.

'I don't know,' said Thomas. 'I am struggling with doing the right thing.'

'How nice to have that luxury,' I said, pulling my hood up. 'But you're probably right to put your food down. I should try that sometimes.'

Thomas grinned and gripped my shoulder. 'You are a good man, JJ,' he said. 'Your time will come. Be patient. It will come.'

 _____________________________

JJ

Sobota 15 Sierpnia

Sypialnia JJ'a

'Spora ilość spermy, GayJay,' powiedział Cook, trzymając w górze kondom i przyglądając mu się jednym okiem. Pomachał mi tym przed twarzą, śmiejąc się, kiedy próbowałem się odsunąć. 'Kolejny punkt po stronie Cooka na tabeli wyników, dziękuję bardzo.'

Podałem mu chusteczkę i koszyk na zużyte papiery. 'To są elementy mojego zadania, które uważam za dogłębnie niepokojące,' powiedziałem. 'Monitorowanie twoich istotnych wydzielin jest jednym z nich.'

Cook spojrzał na mnie. 'To jedyny sposób, Jeremiah,' powiedział. 'Chyba, że chcesz zająć stanowisko przy moich jajach?'

Uniósł brew.

'Oczywiście, że nie.' Schowałem głowę w moich dłoniach. 'Ale nie jestem pewny...nie jestem pewny, czy klasyfikowanie mnie do roli Rucha-Arbitera pomaga mojemu własnemu beznadziejnemu pożądaniu nawiązać kontakt, w seksualnym sensie, z przedstawicielką przeciwnej płci.'

Cook obserwował mnie bacznie.

'Jednym słowem to sprawia, że czuję się jak marionetka. Clown. Śmiechu warty, odrzucający człowiek. To zwyczajnie wzmacnia mój status jedynego dorastającego mężczyzny w tym mieście, który z sukcesem i pewnością siebie nie zaliczył chętnej i nie-współczującej kobiety w moim wieku.'  Wstałem i przeszedłem się po pokoju. 'Nie, że depresyjnie nie chcę zrezygnować z tej roli. Chodzi o to, że kiedy przynosisz mi zużyty kondom do mojego domu, o dziennej porze, to jest coraz bardziej trudno nie eksplodować z czystej, sfrustrowanej zazdrości.' Przerwałem, żeby zaczerpnąć powietrza. 'W skrócie, to sprawia, że czuję się jak gówno.'

'Jaykins.' Cook zatrzymał mnie. 'To tylko głupia, pojebana gra. Możemy o tym zapomnieć.'

Objął mnie ramieniem, a ja stałem w niezręcznym objęciu.

'Usiądź kolego.'

Cook wskazał na moje łóżko i usiadł obok mnie. Kiedy częstość moich oddechów wróciła niemal do normy, ścisnął moje kolano i uśmiechnął się szeroko.

'Jezu, stary, twoja ręka od masturbacji musi mieć mięśnie jak Popeye'

'To nie jest zabawne.'

'Wyluzuj Jay, wszyscy to robimy,' powiedział Cook. 'Nie ma się czego wstydzić.'

'Wiem o tym,' odparłem z irytacją. 'Wolałbym po prostu o tym z tobą nie dyskutować, to wszystko.'

'W porządku stary, uspokój się.'

Wstał z łóżka i przeszedł się po moim pokoju, podnosząc różne rzeczy i odkładając je z powrotem. Mógł tak bez końca, najwyraźniej ja jestem tym nadpobudliwym.

'Więc,' zaczął, mówiąc do modelu Parkzone F4U Corsair RTF ze Spektrum Radio Gear, 'Lepiej zapewnijmy ci trochę akcji.'

'Nie wybieram się więcej do tego burdelu,' powiedziałem.

'Nie, znajdziemy ci dziewczynę, który przeleci cię za darmo,' powiedział Cook, podnosząc kolejny, dużo rzadszy model samolotu. Powstrzymywałem się od powiedzenia mu, żeby był ostrożny. To byłoby jak czerwona płachta na byka.

'Oh wspaniale,' powiedziałem, chcąc, żeby tego nie zepsuł. 'Jestem pewny, że będzie oślepiąco atrakcyjna w takim razie.'

'Jay ty zwariowany skurwysynu, rozśmieszasz mnie,' powiedział Cook, mimo, że wcale się nie śmiał. 'Serio, zostaw to mi i Fredsowi. Załatwimy to za ciebie.'

'Czemu wyczuwam zbliżający się Sąd Ostateczny?' powiedziałem, wzdychając.

'Spokojnie, będzie słodko.'

Podniosłem na niego wzrok. 'W porządku. Ale odmawiam dalszego pilnowania wyniku w waszej seks grze.'

'Jeśli tego chcesz.'

'OK, w takim razie. Jestem przygotowany do wzięcia udziału w tym planie.' Bujałem się delikatnie do przodu i do tyłu na moim łóżku. 'Teraz proszę, zostaw mnie samego. I zabierz swojego ''zaspermionego'' kondoma ze sobą.'

Cook poklepał mnie czule po plecach. 'W porządku, Jay. I zajmę się tym, nie martw się.'

I stało się tak, że o godzinie dwudziestej drugiej, nerwowo zbliżałem się do klubu nocnego. Freddie i Cook już tam byli, czekając, paląc trawę na zewnątrz klubu. Powiedzieć, że spojrzeli na mnie zachęcająco, kiedy szedłem w ich kierunku, byłoby wyolbrzymieniem, ale zrobili co mogli.

'Do kurwy nędzy JJ, przestań się trząść,' powiedział Freddie. 'Będzie dobrze.' Podał mi skręta. 'Masz trochę, to cię rozluźni.'

Albo zmiesza się z moimi lekami i zamieni mnie w świra. Pokręciłem głową.

'Ma na imię Holly,' powiedział Cook, biorąc zaofiarowanego skręta. 'I jedyne co wie, to to, że jest to randka w ciemno z naszym najlepszym kumplem, więc kontroluj te swoje świrowate tendencje, tak?'

'Dobrze, tak, w porządku. Zrobię co w mojej mocy.'

'Spokojnie, JJ, tak? Spokooojnie.'

'Spokojnie, tak, spokojnie spokojnie spokojnie.'

Moi dwaj najlepsi przyjaciele patrzyli na mnie, z tego co zauważyłem, ze szczerym przerażeniem. Wziąłem kilka powolnych, głębokich wdechów. 'Wheeew. Dobrze. W porządku. Zróbmy to.'

'Na pewno?' zapytał Freddie. Pokiwałem głową. 'OK.' I podążyłem za nimi do klubu.

Ale szybko wyszło na jaw, że nie było w porządku. Hałas i tłumy, które zazwyczaj mi nie przeszkadzając, wystraszyły mnie. Musiałem wyjść tak szybko jak to dla człowieka możliwe.

Niestety zacząłem dawać o tym do zrozumienia Freddiemu, akurat wtedy kiedy pojawiła się Holly. Fred mi przerwał.

'JJ, to Holly. Holly, JJ.'

Powinienem spróbować opisać jak wyglądała, ale nie pamiętam. Myślę, że chyba powiedziała cześć, ale jedyne co mogę sobie przypomnieć to wyraz jej twarzy, kiedy zacząłem walić się pięścią po głowie.

'Przepraszam przepraszam przepraszam Nie mogę tego zrobić Pomyślałem że mogę ale nie mogę Jestem pewien że jesteś urocza ale naprawdę nie chcesz uprawiać ze mną seksu nie mogę nie mogę nie mogę nie mogę nie mogę...'

Freddie zakrył moje pięści swoimi własnymi i przycisnął je do mojej twarzy, 'JJ, OTRZĄŚNIJ SIĘ Z TEGO. No dalej, stary. Uspokój się...spokojnie.'

Mój oddech zwolnił akurat wtedy, kiedy usłyszałem Holly, wykrzykującą podziękowania do Cooka za umówienie jej z ''pierdolonym dzieckiem specjalnej troski'. Wycofałem się i uciekłem. Freddie próbował mnie złapać, ale krzyknąłem do niego, żeby się odpierdolił i następną rzeczą o której wiem, to to, że byłem w domu, dłubiąc długopisem w ścianie mojej sypialni. 

Obudziłem się kilka godzin później na podłodze, wciąż w ubraniu. Spojrzałem na mój telefon. Piąta rano. Nałożyłem piżamę i wpełzłem do łóżka, ale nie mogłem spać. Trzydzieści siedem minut później znów wstałem, nałożyłem z powrotem ubranie i wyszedłem z domu, wstrzymując oddech kiedy zamykałem frontowe drzwi. Zostawiłem mamie wiadomość, ale i tak nie chciałem jej obudzić. Musiałem się przejść.

'Hej, JJ!' Był to Thomas, czekający na przystanku autobusowym.

'Czemu tak wcześnie na nogach?' zapytałem, zmieniając moją trasę, aby do niego dołączyć.

'Mam wczesną zmianę w pracy. A Ty?'

'Nie mogłem spać,' powiedziałem, bujając się na moich butach.

'Rozumiem.'

Staliśmy w ciszy przez jakiś czas.

'W każdym razie,' zaczął. 'Jedzie mój autobus, więc...'

'Pojadę z tobą,' powiedziałem szybko i wskoczyłem do autobusu.

Thomas wzruszył ramionami i uśmiechnął się. 'OK, byłoby miło.'

Usiedliśmy na przodzie, na drugim piętrze: moje ulubione miejsce. 

Wytarłem krople na szybie moim rękawem. 

'Więc, jak się sprawy mają?' zapytał Thomas.

'Oh. No wiesz. Cook i Freddie rywalizują, żeby zobaczyć kto może zaliczyć najwięcej przygodnego seksu.' Chuchnąłem na szybę i palcem napisałem swoje imię. 'A ja nie biorę udziału.'

Thomas potrząsnął głową. 'Seks,' powiedział tajemniczo. Odwrócił wzrok od zamglonej szyby. 'Co to za obsesja na punkcie seksu?'

'Wiedziałbyś, gdyby nikt ci nie dawał,' powiedziałem. 'I nie miałbyś żadnych perspektyw na to, żeby kiedyś ktoś ci dał.'

Thomas odwrócił się do mnie. 'OK. Powiem ci coś, co może sprawi, że poczujesz się lepiej,' powiedział. 'Też nie uprawiam seksu.'

'Naprawdę?' zapytałem. 'Ale Pandora-?'

Thomas mi przerwał. 'Nie, Pandora bardzo chce. Ja nie chcę. Nie teraz w każdym razie.'

'Tak, cóż, chciałbym mieć taki problem,' powiedziałem markotnie.

'Myślę, że prawdopodobnie nie chciałbyś, gdybyś go miał,' odparł ściszonym głosem Thomas.

Przez kilka minut siedzieliśmy w ciszy. Ruch autobusu prawie mnie uśpił, kiedy nagle Thomas odezwał się, co sprawiło, że podskoczyłem. 

'Wiesz, Cook jest pustą osobą,' powiedział ze złością. 'Nie dba o nikogo, tak myślę. Obchodzi go tylko seks.'

Skrzywiłem się. Oczywiście: Zapomniałem o historii Pandory i Cooka.

'Jest trochę płytki pod tym względem,' przyznałem. Thomas uniósł jedną brew. 'Ale nie jest złą osobą. Są powody, dla których ma takie nieortodoksyjne podejście do życia...'

'Naprawdę.' Thomas brzmiał sceptycznie.

'Cóż, mówiąc bez ogródek, jego tata jest samolubnym draniem i gówno go on obchodzi,' powiedziałem. 'Cook kiedyś go wielbił.'

'Kiedyś?' zapytał Thomas.

'Myślę, że stracił w jego oczach, w tym sensie,' powiedziałem.

'Rozumiem,' odparł Thomas. 'Straciłem ojca, ale przynajmniej wiem, że był dobrym człowiekiem.' Spojrzał w dół na swój bilet, pstrykając nim parę razy. 'Nie wiedziałem o tym. Biedny Cook.' Wrócił do pstrykania. Było to w pewnym sensie hipnotyczne.

'Więc...co zamierzasz zrobić z Pandą?' zapytałem.

'Nie wiem,' powiedział Thomas. 'Borykam się ze zrobieniem właściwej rzeczy.'

'Jak miło mieć ten luksus,' powiedziałem nakładając kaptur. 'Ale prawdopodobnie robisz dobrze decydując się na to. Powinienem kiedyś spróbować.'

Thomas uśmiechnął się szeroko i ścisnął moje ramię. 'Jesteś dobrym facetem, JJ,' powiedział. 'Twój czas nadejdzie. Bądź cierpliwy. Nadejdzie.'

Katie.

Katie

Saturday 15 August

Effy's place, Venice

'Give me a break,' I heard Anthea saying. 'So we had a few drinks last night. What's the matter? You worried I might start having some fun?'

'I didn't say that.' Effy's voice. 'It's just...'

'Just what?'

'Nothing. Just you fucking try and take over, that's all.'

I got out of bed and tiptoed into the hall.

'Your friend Katie didn't seem to mind,' said Anthea.'Pass me the kettle, would you?' She was running the tap now. 'And Alfredo enjoyed himself. We all did.'

'It's Aldo,' Effy said sulkily. 'Why do you keep calling him Alfredo?'

'`Cause that's his fucking name, Effy.'

I moved towards the bathroom. As I reached the door, Effy appeared out of the kitchen.

'Hi,' I said nervously. 'All right?'

'Fine.' She didn't look it. 'Sleep OK?'

'Great.' I tugged at my vest top, hugged myself self-consciusly. 'All right if I have a shower?'

'Do what you want. Just don't use all the hot water.'

We eyed each other, like a couple of rival species.

'I won't be long,' I told her, pushing the bathroom door open. 'All yours in a minute.'

'Want some breakfast, Katie?' Anthea called to me. 'Coffee?'

'Great. Thanks Anthea...' I shut the door and leaned back against it. 

I should never have come here. 

I'd walked for miles that night I left Emily in the hotel. Crying. People were coming home from clubs and bars, but I just kept my head down and pushed past them. Not even the cat calls from some boys crowding out of a pool hall made me look up. Not interested. Can't put it on tonight. Sorry. And then I just dissolved, became invisible, floating above everyone.

I ended up at the Gare du Nord. 5am. My legs were stiff. I holed up in the weirdly clean station toilets and slept in a cubcile till eight, when the cleaner banged on the door. Probab;y thought I was a prostitute. Fuck knows I looked like one. I washed my face and put on some make-up and flet human again. 

But I still don't know what I was doing. Where exactly I planned to go. I sat in the station cafe for a bit, just going over and over the night before. And I thought of the last time I was genuinely happy. I came up with a memory of about three years ago. Me and Emily on the Water Ride at Alton Towers. Screaming into each other's faces, holding hands. Just the two of us. We were fifteen. Dad had bought us both iPods for out birthday. We'd put all the same music on both. But I'd chosen it. I chose everything. 

I drank the rest of my coffee and wandered out of the station. Montmartre was nearby. It said so on all the streets signs. I wandered in and out of musty old churches, sat on ancient, crumbling walls and then on a bench eating a McDonalds. I thought of Emily's face if she could see me now. 'A McDonalds? You come all the way to Paris and eat a Big Mac?'

By early evening, exhaustion from the night before set in. I thought about the station toilets. Telling myself this was some kind of shitty hobo adventure, I decided to spend another night in my special cubicle. It hadn't stunk too much of piss and bleach. It was as good a place as any. First thing in the morning I had to catch a train from Paris-Bercy. If all went to plan. 

I got out my phone and scrolled down till I got to her name. A minute later I'd sent the message. I spent an hour waiting for her reply, wondering if she'd tell me to fuck off. I willed her not to. I needed her to end things, see. Finish it off. 

Please Effy, you owe me one. 

And now I'm here. The sky hasn't fallen down. The world is still turining. I'm still alive. 

I'm slightly disappointed. 

_____________________________

Katie

Sobota 15 Sierpnia

Mieszkanie Effy, Wenecja

 

'Daj spokój,' usłyszałam Anthea'e. 'Wypiliśmy kilka drinków ostatniej nocy. Co z tego? Martwisz się, że mogłabym się zacząć bawić?'

'Tego nie powiedziałam.' Głos Effy. 'Tylko po prostu...'

'Tylko co?'

'Nic. Po prostu kurwa starasz się i przejmujesz kontrolę, to wszystko.'

Wstałam z łózka i  zakradłam się na palcach do przedpokoju.

'Twoja przyjaciółka Katie zdawała się nie mieć nic na przeciwko,' powiedziała Anthea. 'Mogłabyś mi podać czajnik?' Odkręciła kurek. 'A Alfredo dobrze się bawił. Wszyscy się dobrze bawiliśmy.'

'To Aldo,' powiedziała nadąsana Effy. 'Czemu ciągle nazywasz go Alfredo?'

'Bo to jego jebane imię, Effy.'

Ruszyłam w stronę łazienki. Kiedy dotarłam do drzwi, Effy wyszła z kuchni.

'Cześć,' powiedziałam nerwowo. 'Wszystko dobrze?'

'W porządku.' Nie wyglądała tak wcale. ' Spałaś OK?'

'Świetnie.' Pociągnęłam za mój podkoszulek i objęłam się z zażenowaniem rękami. 'W porządku jeśli wezmę prysznic?'

'Rób co chcesz. Tylko nie zużyj całej ciepłej wody.'

Patrzyłyśmy na siebie, jak para rywalizujących ze sobą gatunków. 

'Nie będę długo,' powiedziałam jej, otwierając drzwi łazienki. 'Za minutę będzie cała twoja.'

'Chcesz jakieś śniadanie, Katie?' Anthea zawołała do mnie. 'Kawy?'

'Świetnie. Dzięki Anthea...' zamknęłam drzwi i oparłam się o nie. 

Nie powinnam była tu przyjeżdżać. 

Przeszłam tyle kilometrów tej nocy, kiedy zostawiłam Emily w hotelu. Płacząc. Ludzie wracali do domów z klubów i barów, ale ja tylko trzymałam głowę do dołu i mijałam ich. Nawet jakiś koleś wołający z tłumu wrzeszczących chłopaków przy stole bilardowym nie sprawił, że podniosłam wzrok. Nie byłam zainteresowana. Nie mogę dziś uprawiać seksu. Przykro mi. A potem po prostu rozpłynęłam się, stałam się niewidzialna, unosiłam się nad wszystkimi. 

Skończyłam na Gare du Nord. O piątej rano. Moje nogi były sztywne. Zatrzymałam się w zadziwiająco czystej toalecie na dworcu i spałam w jednej z kabin do ósmej, kiedy sprzątaczka zaczęła walić w drzwi. Prawdopodobnie myślała, że jestem prostytutką. Chuj wie, że tak właśnie wyglądałam. Umyłam twarz, nałożyłam trochę makijażu i poczułam się znów jak człowiek. 

Ale wciąż nie wiedziałam co zrobić. Gdzie właściwie planowałam się udać. Usiadłam na trochę w kawiarence na dworcu, przypominając sobie w kółko poprzednią noc. I pomyślałam o ostatnim razie, kiedy byłam naprawdę szczęśliwa. Przypomniałam sobie o sytuacji z przed około trzech lat. Ja i Emily na wodnym rajdzie w Alton Towers. Krzyczące sobie nawzajem w twarz, trzymające się za ręce. Tylko my dwie. Miałyśmy piętnaście lat. Tata kupił nam obydwu iPody na urodziny. Wrzuciłyśmy na oba taką samą muzykę. Ale ja ją wybrałam. Ja wybieram wszystko. 

Wypiłam resztkę kawy i opuściłam dworzec. Montmartre było w pobliżu. Tak mówiły wszystkie znaki na ulicy. Wchodziłam i wychodziłam do stęchłych starych kościołów, siadałam na starożytnych, zniszczonych ścianach, a potem na ławce, jedząc coś z McDonalda. Pomyślałam o twarzy Emily, gdyby mogła mnie wtedy widzieć. 'McDonalds? Przyjechałaś do Paryża tylko po to, żeby zjeść Big Maca?'

Wczesnym wieczorem, zmęczenie z poprzedniej nocy dało o sobie znać. Pomyślałam o ubikacji na dworcu. Mówiąc sobie, że była to w pewnym rodzaju jakaś gówniana, włóczęgowska przygoda, zdecydowałam się spędzić kolejną noc w mojej specjalnej kabinie. Nie śmierdziało tam za bardzo sikami ani chemią. Była tak dobra jak każde inne miejsce. Pierwszą rzeczą jaką musiałam zrobić rano, było złapanie pociągu z Bercy. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem. 

Wyciągnęłam telefon i przewijałam w dół dopóki nie znalazłam jej imienia. Minutę później wysłałam wiadomość. Spędziłam godzinę czekając, żeby odpisała, zastanawiając się czy powie mi, żebym spierdalała. Chciałam, żeby tego nie zrobiła. Potrzebowałam jej, żeby zamknąć ten rozdział. Zakończyć to. 

Proszę, Effy, jesteś mi to winna. 

I teraz jestem tutaj. Niebo się nie zawaliło. Świat wciąż się obraca. Ja wciąż żyję. 

Jestem troszkę rozczarowana.

 

Effy.

Effy

Friday 14 August

Santa Lucia train station, Venice

The red hair came first, then the tarty stretch Lycra dress, and finally the pale little legs wiggling along on shiny red wedges. Like a D-list WAG* channelling Betty fucking Boop. I watched as a few random sleazebags gawped gratefully at her cleavage and smiled to myslef. Some things will never change.

Katie stopped and pushed her sunglasses on top of her head. Looking around her, clueless, and really small. Then suddenly the crowds parted and she had a clear view of me, leaning up by one of those machines that stamps your ticket for you.

'Effy.' She waved, heaved her bag over her shoulder and walked towards me. I raised my hand in a half-greeting.

'Fucking hell, I thought you'd blow me out,' she said, looking me up and down. 'But you're actually here.'

'Seems so,' I said, digging my hands into my skirt pockets. 'Come on, let's get out of here. I need a cigarette.'

I snaked quickly through the station, which opens out on to the Grand Canal, trying to decide where I could take her first.

'Amazing train journey - really fast,' said Katie, hurrying to keep up with me in her ridiculous shoes. 'And this place. Fuck. It's just like it is on the telly.'

'I know. It's surreal.' I slowed down, took out a fag and lit up. 'You get used to it, though,'

We crossed over a large bridge and headed in the direction of out apartment block. I wanted, needed, a drink of some kind. I'd managed to score some weed from the creepy guy in the bar across the road from our building, too. Enough for another few days. I couldn't get through this unaided. But I've got to admit, it wasn't totally bad to see Katie. There was something about her that was different.

Less of the fucking peacock. More of the sparrow.

After ten minutes we arrived at a little restaurant with tables and chairs under an awning outside. I'd been in there, once with Aldo, and once with Florence and Mum. The guy who ran it came outside and nodded at me.

'Signorina,' he said politely. 'Ciao.'

'Ciao.' I turned to Katie. 'We can have a drink here before we go back to the apartment, yeah?'

'Great,' Katie said, a bit too brightly.

As we sat down I caught sight of her face. She looked fucking terrible. Huge bags under her eyes. Where was the heavy make-up? The glossy lips? The colour? Hadn't she just been sunning herself in Bordeaux?

'You look like shit,' I said brutally. 'If you don't mind me saying.'

Katie fanned her face with the menu. 'You don't give a toss if I mind or not,' she said calmly.

I smiled. 'Fair enough.' I picked up the wine list. 'Bottle of house red?'

Katie shrugged. 'Fine by me.'

'So,' I said after the waiter had brought us our wine. 'What are you doing here, then? I thought you hated my guts.'

She angled her face up to the sun. 'To be honest, I have no idea. I just needed to get the hell out of France.'

'You wokred your way through the male population of Bordeaux already?' I said facetiously.

'That's hilarious.' She poured some more wine into our glasses. 'Actually, it got boring.'

'The shagging?'

'Kind of. And I had a huge row with Emily.'

'Right.' I looked through my glass at her. 'What about?'

A shadow fell over her face. 'I was really vile to her. I couldn't stop mysled from winding her up about Naomi.' She fiffled with her sunglasses. 'Emily's changed. She's not my mousy little sister any more. She's not taking my shit.'

'So. What? She told you to fuck off and she never wants to see you again?' I was interested in spite of myslef.

'More or less.' Katie stared into her glass, swilling the wine around slowly. 'I can't blame her. She's better off without me. Everything I touch turns to shit.'

I poured the rest of the bottle into her glass. 'Yeah, well,' I said. 'Maybe you're not the only one.'

Katie looked across at me, waiting for me to elaborate. But I wasn't about to 'open up' to anyone. Least off all her.

'Let's go and have a smoke,' I said, patting the pocket of my denim mini.

Katie started digging round in her purse for money to pay the bill.

'My treat,' I said, wedging fifteen euros under the empty wine bottle. 'Least I can do.'

It was 9pm by the time we wandered back to the apartment. Katie had perked up no end after a couple of spliffs in a deserted little square, even if she did cough her guts up every time she inhaled.We steered clear of mentioning the obious bond between us. Freddie. Instead, in a bizarre kind of parallel universe-type scenario, me and my nemesis actually found ourselves having a laugh, especially when we tried to negotiate the myriad fucking streets on our way home. Finally I pushed through the now familiar door to the stairwell. This time hoping that Aldo was not in the vicinity.

Silence. Good.

'It smells in here,' said Katie, wrinkling her nose. 'Like all damp and shit.'

'Get used to it, Princess,' I said. 'And if you think I'm carrying your fucking bag up two flights of stairs, you can think again.'

'I wondered how long it would take for you mean streak to kick in,' she said, puffing and panting behind me as we climbed.

As we entered the apartment, I heard voices coming from the kitchen. One male, one female. I tensed immediately.

'Effy? That you?' Mum shouted, way too fucking gregariously for my liking. 'You pick up your friend OK?' She appeared in the hall, as Katie dumped her bag and disappeared into the bathroom.

'Who's here?' I said petulantly, knowing the answer.

'Hello, Effy,' Aldo called out from the kitchen. 'We seem to be having an improptu party...Your mother and I are shamefully drunk already.'

I can't leave the silly bitch alone for ten minutes, I thought, struggling to keep  my patented expression of bored indifference. I hadn't seen much of Aldo since Lido. I assumed I'd scared the shit out of him by making a pass. Me, making a pass. Who fucking knew?

Not that I was worried. He needs time to get used to the idea, that's all.

'Aldo just popped in to say hello,' Mum said. 'But I already had a bottle open...'

Christ, she was shit-faced. I felt like slapping her.

'And now we're on our third...Oh, hello?'

She clocked Katie who'd emerged from the bathroom, having obviously applied several layers of foundation and lipgloss in about thirty seconds flat. 'Katie, isn't it?'

'Yeah, hi.' Katie gave an inane smile. Mum looked unsteadily from one to the other of us. I could hear Aldo speaking to someone on his phone. Softly, affectionately.

'Alfredo's giving his daughter a call,' said Mum, proprietorially. 'Come on through.'

I was twiching. Since when had she got the fucking lowdown on Aldo's kids?

Mum practically danced back into the kitchen. Some tupid Bossa Nova shit was playing on the radio. I turned to Katie.

'She really gets on my fucking nerves, just humour her,' I whispered.

'She's all right,' said Katie. 'This might be a laugh.'

She followed Mum and I heard the scrape of a chair as Aldo got up to greet her.

I stayed back for a minute, leaning against the shelves in the hallway, listening to Katie simpering up to Aldo.

Brillliant. A slut, a man-eater and a fit older man.

What the fuck had I been thinking?

______________________________

Effy

Piątek 14 Sierpnia

Dworzec Kolejowy Santa Lucia, Wenecja

Najpierw pojawiły się czerwone włosy, następnie dziwkarska, napięta sukienka z lycry, a w końcu blade małe nóżki, chwiejące się na błyszczących czerwonych butach na obcasach. Jak jakaś WAG* z D-listy celująca w Betty jebaną Boop. Widziałam jak kilka przypadkowych brudasów gapiło się wdzięcznie na jej dekolt, i uśmiechnęłam się do siebie. Niektóre rzeczy nigdy się nie zmienią.

Katie zatrzymała się i popchnęła swoje okulary przeciwsłoneczne na czubek głowy. Rozejrzała się wokół siebie, zdezorientowana i naprawdę mała. Potem nagle tłum się rozstąpił, dzięki czemu mogła mnie zobaczyć, opartą o jedną z tych maszyn, które kasują ci bilet.

'Effy.' Pomachała do mnie, z torebką zwieszoną na ramieniu i ruszyła w moim kierunku. Podniosłam rękę w połowicznym przywitaniu.

'Do diabła, myślałam, że mnie wystawisz,' powiedziała lustrując mnie od góry do dołu. 'Ale jesteś tutaj.'

'No chyba,' powiedziałam, wpychając ręce do kieszeni mojej spódnicy. 'No dalej, chodźmy stąd. Potrzebuję papierosa.' Szybko prześliznęłam się przez dworzec, który wychodzi na Canal Grande i próbowałam zdecydować gdzie mogę ją najpierw zabrać.

'Cudowna podróż pociągiem - naprawdę szybka,' powiedziała Katie, spiesząc się, żeby dotrzymać mi kroku w swoich zabawnych butach, 'I to miejsce. Kurwa. Jest zupełnie takie jak w telewizji.'

'Wiem. Jest surrealistyczne.' Zwolniłam, wyjęłam fajkę i zapaliłam. 'Przyzwyczaisz się.'

Przeszłyśmy przez ogromny most i zmierzałyśmy w kierunku naszego bloku. Chciałam i potrzebowałam jakiegoś drinka. Udało mi się załatwić trochę trawy od strasznego kolesia w barze po drugiej stronie drogi z naszego budynku. Wystarczy na kolejne kilka dni. Nie dałabym sobie z tym rady bez niczyjej pomocy. Ale muszę przyznać, że nie było tak zupełnie źle widzieć Katie. Było w niej coś innego.

Mniej pierdolonego pawia. Więcej wróbla.

Po dziesięciu minutach dotarłyśmy do małej restauracji ze stołami i krzesłami pod dachem na zewnątrz. Byłam tu raz z Aldo i raz z Florence i mamą. Koleś, który to prowadził wyszedł na zewnątrz i skinął na mnie.

'Signiorina,' powiedział grzecznie. 'Ciao.'

'Ciao.' Odwróciłam się do Katie. 'Napijemy się drinka zanim wrócimy do mieszkania, co?'

'Świetnie,' odpowiedziała Katie, trochę zbyt radośnie.

Kiedy siadłyśmy, rzuciłam okiem na jej twarz. Wyglądała kurwa okropnie. Wielkie worki pod oczami. Gdzie podział się ciężki makijaż? Błyszczące usta? Kolor? Nie opalała się w Bordeaux?

'Wyglądasz jak gówno,' powiedziałam brutalnie. 'Jeśli nie masz mi za złe, że to mówię.'

Katie wachlowała swoją twarz przy pomocy menu. 'Masz w dupie to, czy mam ci za złe czy nie,' powiedziała spokojnie.

Uśmiechnęłam się. 'W porządku.' Podniosłam kartę win. 'Butelkę czerwonego?'

Katie wzruszyła ramionami. 'Mi pasuje.'

'Więc,' zaczęłam po tym jak kelner przyniósł nam wino. 'Co tutaj robisz? Myślałam, że mnie nienawidzisz.'

Wystawiła twarz do słońca. 'Szczerze mówiąc, nie mam pojęcia. Musiałam po prostu wynieść się z Francji.'

'Zajęłaś się już całą męską populacją Bordeaux?' zapytałam frywolnie.

'To zabawne.' Nalała więcej wina do naszych kieliszków. 'Właściwie, to stało się nudne.'

'Ruchanie się?'

'W pewnym sensie. I miałam wielką kłótnię z Emily.'

'Racja.' Spojrzałam na nią przez mój kieliszek. 'O co?'

Cień przeszedł przez jej twarz. 'Byłam dla niej naprawdę podła. Nie mogłam się powstrzymać od nastawiania jej przeciwko Naomi.' bawiła się swoimi okularami. 'Emily się zmieniła. Nie jest już moją cichą, małą siostrzyczką. Nie interesują jej takie gówna jak mnie.'

'Więc co? Powiedziała ci, żebyś się odpierdoliła i że nigdy więcej nie chce cię widzieć?' Interesowało mnie to mimo woli. 

'Mniej więcej.' Katie gapiła się w swój kieliszek, żłopiąc powoli wino. 'Nie mogę jej winić. Jest jej lepiej beze mnie. Wszystko czego dotykam zamienia się w gówno.'

Nalałam resztę do jej kieliszka. 'Ta, cóż,' powiedziałam. 'Może, nie tylko ty jedyna.' Katie spojrzała na mnie z ukosa, czekając aż rozwinę wypowiedź. Ale nie zamierzałam się ''otworzyć'' przed nikim. Już najmniej przed nią. 

'Chodźmy zapalić,' powiedziałam, poklepując kieszeń mojej dżinsowej mini. 

Katie zaczęła szperać w swojej portmonetce w poszukiwaniu pieniędzy na rachunek. 

'Zapłacę,' powiedziałam, wciskając piętnaście euro pod pustą butelkę po winie. 'Przynajmniej ja mogę.'

Była już 21 kiedy wędrowałyśmy z powrotem do mieszkania. Katie ożywiła się po kilku skrętach na pustym małym placu, nawet kiedy kaszlała swoimi wnętrznościami za każdym razem, kiedy się zaciągała. Wyraźnie zmierzałyśmy w kierunku zacieśnienia więzi pomiędzy nami. Freddie. Zamiast tego, w jakiś dziwaczny sposób z równoległego świata, ja i moja Nemezis śmiałyśmy się, zwłaszcza wtedy, kiedy próbowałyśmy przebyć ogromną ilość ulic w drodze do domu. W końcu przepchnęłam się przez znajome drzwi do klatki schodowej. Tym razem mając nadzieję, że Aldo nie był w pobliżu. 

Cisza. Dobrze. 

'Śmierdzi tutaj,' powiedziała Katie, marszcząc nos. 'Jakby wilgocią i gównem.'

'Przyzwyczaisz się, Księżniczko,' odparłam. 'I jeśli myślisz, że wniosę tą twoją pierdoloną torbę na drugie piętro, to możesz pomyśleć jeszcze raz.'

'Zastanawiałam się ile zajmie twojej wrednej passie, żeby się obudzić,' powiedziała, sapiąc i dysząc za mną, kiedy wchodziłyśmy po schodach. 

Kiedy weszłyśmy do mieszkania, usłyszałam głosy dochodzące z kuchni. Jeden męski, jeden kobiecy. Spięłam się od razu. 

'Effy? To ty?' mama krzyknęła zbyt kurewsko towarzysko, jak na mój gust. 'Zajmij się swoją przyjaciółką, OK?' pojawiła się w hallu, kiedy Katie rzuciła swoją torbę i zniknęła w łazience. 

'Kto tu jest?' powiedziałam nadąsana, znając już odpowiedź. 

'Cześć Effy,' Aldo zawołał z kuchni. 'Zdaje się, że mamy niezapowiedzianą imprezę...Razem z twoją mamą jesteśmy już nieprzyzwoicie pijani.'

Nie mogę zostawić głupiej suki samej na dziesięć minut, pomyślałam, walcząc ze sobą, żeby zachować moją opatentowaną ekspresje znudzonej obojętności. Nie widziałam zbyt często Aldo od czasu Lido. Pomyślałam, że wystraszyłam go tym podrywaniem. Ja, podrywająca. Kto kurwa wiedział?

Nie to, że się martwiłam. On potrzebuje czasu, żeby przyzwyczaić się do tego pomysłu, to wszystko. 

'Aldo po prostu wpadł, żeby się przywitać,' powiedziała mama. 'Ale ja już miałam akurat otwartą butelkę wina...'

Chryste, jej twarz wyglądała jak gówno. Miałam ochotę ją spoliczkować. 

'A teraz jesteśmy już przy trzeciej...Oh, cześć?'

Dostrzegła Katie, która wyłoniła się z łazienki, po nałożeniu kilku warstw podkładu i błyszczyku w około trzydzieści sekund. 'Katie, prawda?'

'Tak, cześć.' Katie obdarzyła mnie bezmyślnym uśmiechem. Mama patrzyła nierównomiernie, raz jedną, raz na drugą. Słyszałam jak Aldo rozmawiał z kimś przez telefon. Delikatnie, czule. 

'Alfredo zadzwonił do swojej córki,' powiedziała mama. 'Chodźcie.'

Cała się trzęsłam. Od kiedy ma jakieś jebane pojęcia o dzieciakach Aldo?

Mama praktycznie wracała tańcząc do kuchni. Jakieś gówniane Bossa Nova leciało w radiu. Odwróciłam się do Katie. 

'Ona naprawdę działa mi kurewsko na nerwy, już sam jej humor,' wyszeptałam. 

'Jest w porządku,' powiedziała Katie. 'To może być ubaw.'

Podążyła za mamą i usłyszałam szuranie krzesła, kiedy Aldo wstał, żeby się z nią przywitać. 

Stałam z tyłu przez minutę, opierając się na półkach w przedpokoju, słuchając Katie śmiejącej się głupio do Aldo. 

Cudownie. Dziwka, pożeraczka facetów i szczupły starszy koleś. 

Co ja sobie kurwa myślałam?

***

 *WAGs (Wives And Girlfriends) - skrót stworzony i używany przez brytyjską prasę dla określenia Żon i Narzeczonych sławnych piłkarzy.  [taki tam przypis :P ]

___________________________________________
W końcu dodaje rozdział. Wiem, wiem, długo mi to zajęło. ;/

Naomi.

Naomi

Friday 14 August

Uncle Keith's

'Well, this is fun,' I said watching Cook stare bleakly into his pint. 'And I was hoping you'd cheer me up.'

He glanced me up. 'Trouble in Lesbos?' he asked. 'Sorry, mate.' He sniffed lavishly, rubbing his nose against the sleeve of his filthy jumper.

Cook's 'Uncle' Keith appeared behind the bar. He hacked up a lungful of phlegm, and stuck a half-pint glass under one of the optics. His eyes roamed around the pub, settling on me and Cook. He raised his glass to us.

'Can't start the day without Jack Daniels,' he called blearily. 'Or indeed a vigorous wank to that bird off of breakfast TV.'

He winked at us. Repulsive old fucker. I smiled tightly, turning back to Cook.

'What's up with you, then? Finally realised the futility of existence? The meaningless void that is casual sex?'

'Dunno. Just fucking bored with it all, man.' Cook finished his pint.

'Are you lonely?' I asked him.

He screwed up his nose, poked me in the belly with his finger. 'Fuck off. I don't get lonely. Make fucking sure of it.'

'Ah.' I opened a bag of Salf&Vinegar. 'Maybe that's the problem?' I eyed him: he looked like shit. 'Just forget about her,' I said. 'She's not worth it.'

'Who?'

'Don't be a twat. You know who I mean.' I emptied some crisps into my mouth. 'And shagging everything that moves. Anger issues. It's probably something to do with your mother, and consequently all women.' I sniffed. 'In my opinion.'

'Spare me your fucking psycho feminist bullshit,' Cook said, perking up a bit. 'Anyway. What's your problem? Your girlfriend will be home soon. You're sorted.'

'Yeah, well. It's not as simple as that,' I said cryptically.

'Eh? Emily been a naughty girl has she?' He sat up, looking gleeful. 'Come on. Tell Cookie.'

'No. I don't think so. It's not her. It's me.'

'You've been a naughty girl?'

'No,' I said, frustrated. 'It's about this whole couple thing.' I shifted uncomfortably. 'It's messing with my future.'

'Future? What the fuck are you thinking about the future for?' said Cook. 'It's the here and now, Princess. That's what's important.'

'But don't you wonder about what's ahead of you?' I asked him. 'Don't you have a plan?'

'Bollocks,' he snorted. 'What's the point?'

'The point is...education, passing your exams. Getting a job.' I looked at him. 'It's important.'

'Not for me,' he said firmly. 'I'm not like you. You're clever. I'm going to end up like my dad.'

'Oh don't be such a pussy,' I said angrily. 'That's fucking lame.'

Cook drummed his fingers on the table. 'Maybe I don't know where to start,' he said. 'I haven't got a fucking clue.' He looked at me, red-eyed, pale. 'But you, you're going places, Campbell. You know it. I know it. Emily knows it.'

'I love her,' I said blankly. 'What am I going to do?'

Cook shrugged. 'Dunno, babe,' he said, pointing at his empty glass. 'But you can get us another fucking pint, for starters. I'm skint.'

I stood at the bar and rewound my phone conversation with Em. It had all been a misunderstanding with the phone calls. She wouldn't lie to me. I was pretty sure of that. And I couldn't wait till I could see her. Hold her and kiss her. So why I had been so cold to her?

Was it me that was going to fuck this up?

_______________________________________

Naomi

Piątek 14 Sierpnia

U Wujka Keitha

'Co za ubaw,' powiedziałam obserwując Cooka gapiącego się ponuro na swoje piwo. 'A miałam nadzieję, że mnie rozweselisz.'

Podniósł wzrok. 'Kłopoty w Lesbos?' zapytał. 'Wybacz, koleżanko.' pociągnął nosem wycierając go o rękaw swojego swetra. 

'Wujek' Cooka, Keith pojawił się za barem. Odkaszlnął sporą ilość flemgy i napił się ze szklanki w połowie wypełnionej piwem. Jego oczy wędrowały dookoła pubu zatrzymując się na mnie i Cooku. Podniósł na nas swoją szklankę. 

'Nie mogę zacząć dnia bez Jacka Danielsa,' powiedział ze zmęczeniem. 'Albo oczywiście bez żywiołowego walenia konia przy tej lali z telewizji śniadaniowej.'

Mrugnął do nas. Obrzydliwy stary skurwiel. Uśmiechnęłam się słabo odwracając się przy tym z powrotem do Cooka. 

'Co jest w takim razie? W końcu uświadomiłeś sobie bezsens istnienia? Nic nie znaczącą przepaść jaką jest przygodny seks?'

'Nie wiem. Po prostu jestem tym wszystkich kurewsko znudzony.' Cook skończył swoje piwo. 

'Jesteś samotny?' zapytałam go.

Zmarszczył nos i szturchnął mnie palcem w brzuch. 'Spierdalaj. Nie bywam samotny. Zapewniam cię kurwa o tym.'

'Ah.' Otworzyłam paczkę Salt&Vinegar. 'Może to jest problem?' spojrzałam na niego: wyglądał jak gówno. 'Po prostu o niej zapomnij,' powiedziałam. 'Nie jest tego warta.'

'Kto?'

'Nie bądź debilem. Wiesz o co mi chodzi.' wepchnęłam kilka chipsów do buzi. 'I pieprzenie wszystkiego co się rusza. Kwestia gniewu. To ma prawdopodobnie coś wspólnego z twoją matką i w konsekwencji ze wszystkimi kobietami.' pociągnęłam nosem. 'Taka jest moja opinia.'

'Oszczędź mi swoich jebanych psycho feministycznych bzdur,' powiedział Cook, ożywiając się trochę. 'W każdym razie, jaki jest twój problem? Twoja dziewczyna wkrótce będzie w domu. Wszystko u ciebie w porządku.'

'Taa, cóż. To nie jest takie proste,' powiedziałam tajemniczo.

'Eh? Emily była niegrzeczną dziewczynką, co?' podniósł się lekko, patrząc rozradowanie. 'No dalej. Powiedz Cookiemu.'

'Nie. Nie wydaje mi się. Nie chodzi o nią. Chodzi o mnie.'

'Ty byłaś niegrzeczną dziewczynką?'

'Nie,' powiedziałam sfrustrowana. 'Tu chodzi o tą całą sprawę ze związkiem.' przesunęłam się niezręcznie. 'To miesza w mojej przyszłości.'

'Przyszłości? Po co do kurwy myślisz o przyszłości?' powiedział Cook. 'Chodzi o to co jest tutaj i teraz, księżniczko. To jest ważne.'

'Ale nie zastanawiasz się nad tym co jest przed tobą?' zapytałam go. 'Nie masz jakiegoś planu?'

'Bzdury,' parsknął. 'Jaki w tym sens?'

'Chodzi o....edukacje, zdanie egzaminów. Zdobycie pracy.' Spojrzałam na niego. 'To ważne.'

'Nie dla mnie,' powiedział stanowczo. 'Nie jestem jak ty. Ty jesteś zdolna. Ja skończę jak mój tata.'

'Oh nie bądź taką cipką,' powiedziałam ze złością. 'To kurewsko lamerskie.'

Cook uderzał palcami o stół. 'Może nie wiem gdzie zacząć,' powiedział. 'Nie mam jebanego pojęcia.' spojrzał na mnie czerwonymi oczami, cały blady. 'Ale ty, ty dokądś zmierzasz Campbell. Wiesz to. Ja to wiem. Emily to wie.'

'Kocham ją,' powiedziałam pusto. 'Co mam zrobić?'

Cook wzruszył ramionami. 'Nie wiem skarbie,' odparł, wskazując na swoją pustką szklankę. 'Ale możesz nam załatwić kolejne pieprzone piwo, na początek. Jestem bez grosza.'

Stałam przy barze i analizowałam moją rozmowę przez telefon z Em. To było nieporozumienie z tymi połączeniami. Nie okłamałaby mnie. Byłam tego całkiem pewna. I nie mogłam się doczekać, żeby ją zobaczyć. Przytulić ją i pocałować. Więc czemu byłam dla niej taka zimna?

Czy to ja miałam to wszystko spierdolić?

_______________________________

Proszę, kolejny rozdział. Wiem, że strasznie krótki i mogłam go dodać wcześniej, ale w komentarzu pod poprzednim rozdziałem tłumaczyłam czemu nie miałam czasu i proszę was o wyrozumiałość. Następny postaram się dodać szybciej. ; >